1.فهرست نسخ خطّى كتاب خانه آية اللّه مرعشى ، ج ۹ ، ص ۱۰۹ (ش ۷۱ ، ۳۳۳۱ و ۶۰۷۰).

2.همان ، ج ۲۸ ، ص ۴۷۵ (ش ۶۳۴) ؛ فهرست نسخ خطّى كتاب خانه آستان قدس رضوى ، ج ۱۵ ، ص ۲۸۹ (ش ۱۶۲۸۰) و ص ۱۵۰ (ش ۳۶۲).

3.الذريعة ، ج ۲۰ ، ص ۶۳.

4.وى از خطّاطان مشهور ايران در قرن دوازدهم هجرى است كه آثارى نيز در دعا تدوين كرده و به خطّ خود نوشته است (أعيان الشيعة ، ج ۳ ، ص ۲۰۰).

5.الذريعة ، ج ۱ ، ص ۳۹۹ ؛ أعيان الشيعة ، ج ۳ ، ص ۲۰۰.

6.الذريعة ، ج ۱۱ ، ص ۴۷.

7.أعيان الشيعة ، ج ۹ ، ص ۲۵۳.

8.فهرست نسخ خطّى كتاب خانه مجلس شوراى اسلامى ، ج ۳۵ ، ص ۶۲۴ (ش ۱۲۴۷۱) ؛ فهرست نسخ خطّى كتاب خانه آية اللّه مرعشى ، ج ۲ ، ص ۳۲۷ (ش ۱۶ ، ۷۳۱) و ج ۱۶ ، ص ۱۹۹ (ش ۶۲۰۱) و ج ۱۶ ، ص ۲۱۵ (ش ۶۲۲۳).

1.براى اطلاع بيشتر درباره اين كتاب ، رك: دانش نامه امام على عليه السلام ، ج ۱۲ ، ص ۲۷۵ ـ ۲۹۰.

2.فهرست نسخ خطّى كتاب خانه آية اللّه مرعشى ، ج ۱۰ ، ص ۴۱ (ش ۳۶۴۱) و ۱۶ ، ص ۲۵۷ (ش ۶۲۸۶) و ج ۲۵ ، ص ۹۴ (ش ۹۷۴۳) ؛ فهرست نسخ خطّى كتاب خانه مجلس شوراى اسلامى ، ج ۳۵ ، ص ۳۲۶ (ش ۱۲۳۶۵) و ج ۳۵ ص ۳۹۵ (ش ۱۲۴۴۴) ؛ معجم المطبوعات العربية فى ايران ، ص ۳۳۸.

3.وى از علماى صاحب احترام در دربار شاه سلطان حسين صفوى است (طبقات أعلام الشيعة ، ج ۶ ، ص۴۴۶).

4.الذريعة ، ج ۸ ، ص ۲۰۳.

5.همان ، ج ۲۳ ، ص ۱۱۸.

6.وى ، از دانشمندان بزرگ شيعه است كه به اخباريه متمايل بود. او در دفاع از ميهن ، مبارزه با مهاجمان را واجب مى دانست و مردم را به دفاع ، تشويق مى كرد و با گروهى از آنان در ديال آباد قزوين بعد از سال ۱۱۳۶ ق ، به شهادت رسيد. اثر ديگر او در حديث ، «شرح كتاب طهارت و صلات وسائل الشيعة» است (تتميم أمل الآمل ، ص ۱۵۷ ، ش ۱۰۸ ؛ أعيان الشيعة ، ج ۷ ، ص ۱۵ ؛ طبقات أعلام الشيعة ، ج ۶ ، ص ۲۷۷ ؛ موسوعة طبقات الفقهاء ، ج ۱۲ ، ص ۳۷۰).

7.فهرست نسخ خطّى كتاب خانه آية اللّه مرعشى ، ج ۷ ، ص ۷۳ (ش ۲۴۸۳).

8.الذريعة ، ج ۱۱ ، ص ۲۹۳ (ش ۱۷۶۷).