133
تاريخ حديث شيعه در سده هاي دوازدهم و سيزدهم هجري

45 . ادعية الليالى و الأيّام ، از محمّد بن محمّد باقر رضوى (م 1160 ق). ۱
46 . ادعيه منقول از ائمه عليهم السلام ، از محمّد بن محمّد باقر رضوى. ۲
47 . احاديث و ادعيه متفرّقه ، از محمّد بن محمّد باقر رضوى. ۳
48 . الدعوات و الزيارات المأثورة المعتبرة ، از على بن عبد الخالق حسن رازى (بعد از 1175 ق). ۴
49 . مختصر الدعوات و الزيارات ، از محمّد على بن ابى طالب لاهيجى گيلانى (م 1180 ق). ۵
50 . الدعوات الصالحات و الأسماء الحسنى ، از محمّد على بن ابى طالب لاهيجى گيلانى. ۶
51 . دعوة الأسماء و الأذكار ، از محمّد على بن ابى طالب لاهيجى گيلانى. ۷
52 . ادعيه و ادويه ، از محمّد على بن ابى طالب لاهيجى گيلانى. ۸
53 . مجمع التبيان فى أعمال شهر رمضان ، از ابن اصفهانى (ق 12 ق). ۹
54 . مصباح النجاح ، از ابو على بن محمّد باقر حسينى (ق 12 ق). دعاها و حرزهاى مربوط به برآورده شدن حاجت ها و رفع گرفتارى هاست در هشت «باب» و دوازده «حصن» و يك «اختتام». ۱۰

1.همان جا .

2.فهرست نسخه هاى خطّى كتاب خانه آية اللّه فاضل خوانسارى ، ج ۱ ، ص ۲۴۵ (ش ۲۶۷).

3.همان ص ۲۴۶ (ش ۲۶۷) .

4.الذريعة ، ج ۸ ، ص ۲۰۴.

5.همان ، ج ۲ ، ص ۱۹۶.

6.مفاخر اسلام ، ج ۷ ، ص ۲۳۲.

7.همان جا.

8.الذريعة ، ج ۲۰ ، ص ۲۴.

9.فهرست نسخ خطّى كتاب خانه مجلس شوراى اسلامى ، ج ۳۵ ، ص ۳۴۸ (ش ۱۲۳۹۳).


تاريخ حديث شيعه در سده هاي دوازدهم و سيزدهم هجري
132

39 . مفتاح الفرج ، از سيّد محمّد حسين بن محمّد صالح خاتون آبادى. كتاب ، در آداب و اعمال استخاره و دعاهايى است كه بدين منظور ، روايت شده است. ۱
40 . نوروز نامه ، از سيّد محمّد حسين بن محمّد صالح خاتون آبادى. در آداب و اعمال نوروز است ، چنان كه در احاديث آمده است. ۲
41 . علاج الأسقام و دفاع الآلام ، از محمّد على بن محمّد رضا تونى خراسانى (م بعد از 1151 ق). ۳ كتاب ، درباره معالجه دردها و بيمارى ها ، ادعيه و ادويه و تعويذات و حِرزهاى روايت شده از ائمه معصوم در 24 باب است . ۴
42 . كفاية المتعبّدين ، از محمّد على بن محمّد رضاتونى خراسانى. كتاب در ادعيه ، زيارات و حرزهاست ، شامل مقدّمه ، چهار باب و خاتمه است. ۵
43 . أنيس الأسفار و جليس الأبرار ، از محمّد شفيع بن محمّد مقيم شيرازى (م بعد از 1152 ق) ۶ . ۷
44 . المصباح ، از سيّد ابوالقاسم جعفر بن حسين خوانسارى (جعفر كبير) (1090 ـ 1158 ق). كتاب در ادعيه نادرى است كه از ديدگاه مؤلّف ، مجرّب بوده است. ۸

1.فهرست نسخ خطّى كتاب خانه آية اللّه مرعشى ، ج ۱۲ ، ص ۲۲ (ش ۴۴۲۴).

2.همان ، ص ۱۶۲ (ش ۴۵۹۳).

3.وى از عالمان شيعه در قرن دوازدهم است كه ساكن اصفهان بود و در فتنه افغان و پس از آن ، در آن جا ماند و مشغول بحث و تحقيق بود. از ديگر آثار او حواشى بر مجموعة ورّام است (طبقات أعلام الشيعة ، ج ۶ ، ص ۵۰۹).

4.فهرست نسخ خطّى كتاب خانه آستان قدس رضوى ، ج ۱۵ ، ص ۴۰۶ ؛ الذريعة ، ج ۱۸ ، ص ۹۸.

5.الذريعة ، ج ۱۸ ، ص ۹۸ (ش ۸۵۳).

6.وى ، ظاهرا در كاشان اقامت داشته و داراى رابطه علمى عميقى با فرزندان فيض بوده است. وى از علم الهدى كاشانى به عنوان استاد استناد ، ياد كرده است (تراجم الرجال ، ج ۳ ، ص ۲۷۱ ؛ طبقات أعلام الشيعة ، ج ۶ ، ص ۳۴۸).

7.تراجم الرجال ، ج ۳ ، ص ۲۷۱ ؛ طبقات أعلام الشيعة ، ج ۶ ، ص ۳۴۸.

8.الذريعة ، ج ۲۱ ، ص ۹۹.

  • نام منبع :
    تاريخ حديث شيعه در سده هاي دوازدهم و سيزدهم هجري
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1385
    نوبت چاپ :
    اوّل
تعداد بازدید : 67002
صفحه از 407
پرینت  ارسال به