شده است.
60. الروضة البهية فى الإجازة الشفيعية ، از محمّد شفيع بن على اكبر جابلقى (م 1280 ق). ۱ اين اجازه ، در سال 1280 ق ، بعد از وفات جابلقى ، چاپ شده است. ۲
61. كتاب الإجازات ، گردآورى عبد الحسين بن على تهرانى (شيخ العراقين) (م 1286 ق). ۳
62. اجازه ، از سيّد محمّد باقر خوانسارى (صاحب روضات). اجازه اى است براى سيّد محمّد مهدى بن محمّد حسينى بروجردى ، به تاريخ 1290 ق. ۴
63. اجازة الحديث ، از سيّد حسين بن محمّد على حسينى كاشانى (م 1296 ق). ۵ اجازه مبسوطى است براى محمّد حسين بن محمّد باقر آرانى. ۶
64. الشجرة المورّقة و المشيخة المؤنّقة ، از محمّد بن عبد الوهاب (ابن داوود همدانى) (م 1303 ق). ظاهرا مجموعه اى از اجازات اجتهاد بزرگان براى ابن داوود همدانى است. ۷
1.وى ، فقيه اصولى و آگاه به حديث و رجال بود و نزد سيّد محمّد مجاهد ، سيّد محمّد مهدى طباطبايى ، محمّد على مازندرانى ، سيّد محمّد باقر شفتى ، سيّد صدر الدين محمّد عاملى ، عباسعلى كزّازى كرمانشاهى ، ملّا على مازندارانى ، على اكبر خراسانى و ملّا مهدى نراقى درس خواند و از آنان ، روايت مى كند. وى در مشهد امامزاده قاسم ، نزديك بروجرد ، مدفون است (أعيان الشيعة ، ج ۹ ، ص ۳۶۵ ؛ ريحانة الأدب ، ج ۱ ، ص ۳۷۵ ؛ موسوعة طبقات الفقهاء ، ج ۱۳ ، ص ۵۹۴ ؛ الذريعة ، ج ۲ ، ص ۲۱۱).
2.فهرس التراث ، ج ۲ ، ص ۱۵۴.
3.الذريعة ، ج ۱ ، ص ۱۲۶.
4.فهرست نسخ خطّى كتاب خانه آية اللّه مرعشى ، ج ۱۶ ، ص ۶۴ (ش ۶۰۶۲).
5.وى ، از مراجع تقليد در تهران بود كه نزد دانشمندانى مانند على مدد بن رمضان ساوجى كاشانى ، سيّد ابراهيم بن محمد باقر قزوينى ، محمّد حسين بن محمّد رحيم ايوانكيفى و محمّد ابراهيم بن محمّد حسن كلباسى تحصيل كرد و از ملّا محمّد مهدى نراقى و سيّد محمّد تقى بن مؤمن قزوينى اجازه روايت دريافت كرد (تراجم الرجال ، ج ۱ ، ص ۱۷۸ ؛ الذريعة ، ج ۱۱ ، ص ۲۱۵ ؛ موسوعة طبقات الفقهاء ، ج ۱۳ ، ص ۲۳۷).
6.فهرست نسخ خطّى كتاب خانه آية اللّه مرعشى ، ج ۱۷ ، ص ۵۱ (ش ۶۴۴۶).
7.همان ، ج ۱۴ ، ص ۲۲۳.