4 . الحاشية على الصافى ، از محمّد على بن محمّد طباطبايى مدرّسى يزدى (وامق) (م 1240 ق). ^۱
5 . الحاشية على الصافى ، از فضل اللّه بن محمّد شريف كاشانى (ق 12 ق). بيشتر ، ايرادهاى مؤلّف بر فيض كاشانى است. ^۲
6 . الحاشية على الصافى ، از احمد بن مصطفى خويى (ملّا آقا قزوينى) (1247 ـ 1307 ق) ^۳ . ^۴

شرح كتاب هاى حديثى ديگر

1 . لوامع الأنوار فى شرح عيون الأخبار ، از سيد نعمة اللّه بن عبد اللّه جزايرى (م 1112 ق). شرحى حاشيه گونه است بر عبارت هاى دشوار عيون أخبار الرضا عليه السلام . ^۵
2 . نور البراهين فى بيان أخبار السادة الطاهرين ، از سيّد نعمة اللّه بن عبد اللّه جزايرى (م 1112 ق). شرح مزجى مختصرى بر كتاب التوحيد شيخ صدوق و شامل بحث هاى ادبى و كلامى است. ^۶
3 . أنس الوحيد فى شرح التوحيد ، از سيّد نعمة اللّه بن عبد اللّه جزايرى. شرح ديگرى بر التوحيد صدوق است. ^۷ اين كتاب با گردآورى سيّد مهدى رجايى ، توسّط

كاشانى است. وى در مقدّمه تفسير خود ، از رواج تفسير به رأى و انحراف مسلمانان از راه اهل بيت عليهم السلام شِكوه مى كند و تفاسير غير روايى موجود را تفسير قشرى قرآن و آنها را دور از مقصد قرآن مى داند.
وى همچنين مى گويد:
در ميان همه مفسّران ، در عين كثرت و فراوانى تفاسيرشان ، تاكنون كسى را نديده ام كه تفسيرى مهذّب و صافى و وافى عرضه كرده باشد كه از آراى عوام ، منزّه و برگرفته از احاديث اهل بيت عليهم السلام باشد.
فيض ، پس از وصف تفسير روايى مورد نظر خود ، مى گويد:
اميدوارم كه اين كتاب ، همان تفسير باشد و شايسته است كه اين تفسير الصافى ناميده شود ، به سبب اين كه از كدورت هاى آراى اهل سنّت و افكار حيرت آورِ متنافى ، پاك است. ^۱
تفسير الصافى ، دوازده مقدّمه ارزشمند درباره قرآن و تفسير و تلاوت آن دارد.
بر اين كتاب نيز حاشيه هايى چند ، نگاشته شده كه از آن جمله است:
1 . الحاشية على الصافى ، از عبد الرحيم بن يونس دماوندى (م 1160 ق). ^۲
2 . حاشية تفسير الصافى ، از اسماعيل بن محمّد حسين خواجويى (م 1173 ق). حاشيه مفصّلى است با عنوان «قوله» و مؤلّف ، بعد از هر حاشيه ، وجه ارتباط آيه مورد بحث با آيات پيشين را بيان مى كند. ^۳
3 . الحاشية على الصافى ، از محمّد بن محمّد رضا مشهدى قمى ، صاحب تفسير كنز الدقائق (م ق 12 ق). ^۴