(م 1259 ق) ، در فضايل امير مؤمنان و به فارسى است. ۱
85 . شرح حديث نبوى «ستلقون بعدى أثرة فاصبروا» ، ۲ از امير سبحانعلى خان هندى (م بعد از 1260 ق) كه پيامبر صلى الله عليه و آله به يارانش فرموده و شارح ، آن را دالّ بر امامت دانسته است. ۳
86 . شرح حديث ثقلين ، از امير سبحانعلى هندى. ۴
87 . شرح حديث الحوض ، از امير سبحانعلى هندى. ۵
88 . شرح حديث زراره ، در مورد نماز جماعت ، از محمّد بن احمد بحرانى (م بعد از 1261 ق). ۶
89 . رسالة فى معنى الحديث: «علماء اُمّتى أفضل من أنبياء بنى اسرائيل» ، از حسن بن على گوهرى قراچه داغى (م بعد از 1261 ق) ، كه با مجموعه نُه رساله ديگر مؤلّف در تبريز ، چاپ شده است. ۷
90 . شرح بعض الأحاديث ، از حسن بن على گوهرى قراچه داغى (م بعد از 1261 ق). ۸
91 . شرح حديث عمران صابى ، از سيّد كاظم بن قاسم رشتى (م 1263 ق) كه به همراه كتاب ديگر وى اللوامع الحسينية به سال 1271 ق ، در تبريز به چاپ رسيده است. ۹
1.الذريعة ، ج ۱۳ ، ص ۶۴.
2.بخارى آن را در باب «مناقب الأنصار» ، نقل كرده است.
3.الذريعة ، ج ۱۳ ، ص ۱۸۶.
4.همان ، ص ۱۹۵.
5.همان ، ص ۱۹۸.
6.همان ، ص ۱۹۹.
7.معجم المطبوعات العربية فى ايران ، ص ۲۹۸.
8.الذريعة ، ج ۱۳ ، ص ۱۲۶.
9.همان ، ص ۲۰۴ ؛ معجم المطبوعات العربية فى ايران ، ص ۲۹۸.
