1 . شرح الزيارة الجامعة الكبيرة ، از بهاءالدين محمّد بن محمّد باقر مختارى (م 1140 ق). ^۱
2 . شرح الزيارة الجامعة الكبيرة ، از احمد بن زين الدين احسايى (م 1242 ق). شرح مزجى مفصّلى است و نمودار آن بخش از آراى احسايى است كه سبب حمله به او شده است. احسايى ، اين كتاب را به درخواست سيّد حسين بن سيّد محمّد قاسم اشكورى گيلانى نگاشته است. ^۲ شايان ذكر است كه مؤلّف ، اين شرح را با استناد به آيات و روايات بسيار به رشته تحرير در آورده است و در حدّ ضرورت به شرح لغات نيز پرداخته كه در نوع خود ، اعجاب انگيز است. اين شرح در چهار مجلّد و در بيروت ، به چاپ رسيده است. ^۳
3 . الأنوار اللامعة فى شرح الزيارة الجامعة ، از سيّد عبد اللّه بن محمّد شبّر (م 1242 ق). اين شرح ، توسّط مؤسسه انتشارات بعثت ، در سال 1366 ش چاپ شده است. ^۴
4 . شرح الزيارة الجامعة ، از علينقى بن سيّد حسن طباطبايى (1226 ـ 1289 ق). ^۵ شرحى مفصّل به صورت مزجى ، ولى ناتمام است. ^۶

خوانده مى شود. اين زيارت نامه در كتاب من لايحضره الفقيه با عنوان «زيارة جامعة لجميع الأئمة عليهم السلام » و با اين سند : «رَوَى مُحَمَّدُ بْنُ إسْمَاعيِلَ الْبَرْمَكِىُّ قَالَ حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ عَبْدِ اللّهِ النَّخَعِىُّ قَالَ قُلْتُ لِعَلِىِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىِّ بْنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِىِّ بْنِ أبِى طَالِبٍ عليه السلام ...» ، آمده است.
راوى از امام هادى عليه السلام چنين درخواست مى كند : اى پسر رسول خدا! سخنى رسا و كامل به من بياموز تا هر گاه يكى از شما را زيارت كنم ، آن را بر زبان آورم.
امام عليه السلام مى فرمايد:
چون به درِ مزار رسيدى ، بِايست و در حالى كه غسل كرده اى ، «شهادتين» را بر زبان بران. پس چون داخل شدى و قبر را ديدى ، بِايست و سى بار «اللّه اكبر» بگو و آن گاه ، گامى چند بردار و خود را در هاله اى از آرامش و وقار قرار ده و گام هايت را نزديك به هم بردار. آن گاه ، بِايست و سى بار «تكبير» بگو و پس از آن به قبر نزديك شو و چهل بار تكبير بگوى كه مجموع تكبيرها به صد برسد. سپس بگو:
السَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا أَهْل بَيْتِ النُّبُوَّةِ وَ مَوْضِعَ الرِّسَالَةِ وَ مُخْتَلَفَ الْمَلاَئِكَةِ وَ مَهبِطَ الْوَحْىِ وَ مَعْدِنَ الرَّحْمَةِ وَ خُزَّانَ الْعِلْمِ وَ مُنْتَهَى الْحِلْمِ وَ أُصُولَ الْكَرَمِ وَ قَادَةَ الاُمَمِ وَ أَولِيَاء النِّعَمِ وَ عَنَاصِرَ الاَبْرَارِ وَ دعَائِمَ الأخْيَارِ وَ سَاسَةَ الْعِبَادِ وَ أرْكَانَ الْبِلاَدِ وَ أبْوَابَ الايمَان وَ أُمَنَاءَ الرَّحْمَنِ وَ سُلَالَةَ النَّبيِّنَ وَ صَفْوَةَ الْمُرسَلينَ وَ عِتْرَةَ خِيَرَةِ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَ رَحْمَةُ اللّهِ وَ بَرَكَاتُهُ... . ^۱
اين زيارت در منابع ديگر ، مانند: تهذيب الأحكام (ج 6 ، ص 95) ، البلد الأمين وسائل الشيعة (ج 14 ، ص 29) ، مستدرك الوسائل (ج 10 ، ص 416 / باب نوادر) آمده است.
مضامين بلند و محتواى سرشار از معرفت زيارت جامعه ، برخى دانشمندان شيعه را به شرح و تفسير واداشته كه موارد زير از آن جمله است: