18 . تحريم خمر ، از بهاء الدين محمّد بن تاج الدين حسن اصفهانى (فاضل هندى). (1062 ـ 1137 ق). ۱
19 . ترجمه مصباح الشريعة و مفتاح الحقيقة ، از احمد بن عبد الواحد كرمانى ، ملقّب به نظام على شاه ، خليفه مجذوب على شاه (م 1142 ق). مترجم ، كتاب را در قالب جنّت ششم و مرتّب بر يكصد لمعه به جنات الوصول ، مثنوى عرفانى ـ اخلاقى نور على شاه ، ملحق نموده است. ۲
20 . الإيضاح ، از قوام الدين محمّد بن محمّد مهدى سيفى قزوينى (م 1150 ق). ترجمه روان خلاصة الأذكار و اطمينان القلوب فيض كاشانى است. ۳
21 . كاشف الأستار فى ترجمة جامع الأخبار ، از شرف الدين محمّد بن رضا خويدكى. مترجم ، آن را براساس اصل كتاب ، مرتّب نموده و در سال 1157 ق ، از نگارش آن ، فراغت يافته است. اين كتاب ، در سال 1357 ق ، در نجف و در سال 1371 در تهران ، چاپ شده است. چاپ ديگرى نيز در سال 1403 ق ، توسّط انتشارات اسلاميه در تهران ، صورت گرفته است. ۴
22 . ترجمه دعاى مشلول ، از محمّد على بن ابى طالب لاهيجى (حزين) (1103ـ1180 ق). ۵
23 . ترجمه دعاى صباح ، از محمّد على بن ابى طالب لاهيجى. ۶
1.وى از فقهاى طراز اوّل شيعه است كه نزد پدرش درس خواند و در كودكى با او به هند سفر كرد و سپس به اصفهان بازگشت و به تحصيل ، ادامه داد. او در كلام و حكمت ، يد طولايى داشت و عدّه بسيارى از محضر او كسب علم نمودند. وى ، تأليفات فراوانى نيز در علوم دينى دارد (تلامذة العلاّمة المجلسى ، ص ۶۳ ؛ روضات الجنّات ، ج ۷ ، ص ۱۱۱ ؛ الكنى والألقاب ، ج ۳ ، ص ۱۱ ؛ موسوعة طبقات الفقهاء ، ج ۱۲ ، ص ۲۷۱).
2.الذريعة ، ج ۵ ، ص ۱۵۲.
3.فهرست نسخ خطّى كتاب خانه آستان قدس رضوى ، ج ۱۵ ، ص ۱۳۱ (ش ۳۱۳۲).
4.الذريعة ، ج ۱۷ ، ص ۲۳۳ (ش ۳۵).
5.مفاخر اسلام ، ج ۷ ، ص ۲۳۲.
6.همان ، ص۲۳۳ .
