است. وى چنان كه خود مى گويد ، در اين كتاب به معرّفى صاحبان «كتاب»و «اصل» و مشايخ مشهور اجازات ، بسنده كرده است. شيخ آقا بزرگ ، از يك نسخه اين كتاب با تاريخ 1204 ق ، خبر داده است. ۱
60 . رجال الشيخ داوود بن حسن بحرانى (معاصر صاحب حدائق و استادش عبد اللّه بن صالح سماهيجى ـ م 1135 ق ـ و داماد مير مصطفى تفرشى) . از آن به ترتيب رجال الكشى و ترتيب رجال النجاشى نيز ياد شده است. ۲
61 . مشيخة التلعكبرى ، از سيّد كمال الدين بن حيدر حسينى موسوى (ق 12 ق). ۳ مؤلّف ، اين كتاب را از رجال الكبير استرآبادى استخراج نموده و در جمادى اوّل سال 1099 ق ، از نگارش آن ، فراغت يافته است. از آن به رجال السيّد كمال الدين نيز ياد شده است و در واقع ، مشيخه شيخ ابو محمّد هارون بن موسى تلعكبرى است. ۴
62 . الحاشية على منهج المقال (التعليقة البهبهانية) ، از محمّد باقر بن محمّد اكمل (وحيد بهبهانى) (م 1206 ق) . تعليقاتى است بر كتاب منهج المقال (رجال الكبير) استرآبادى كه با عناوين «قوله ـ قوله» ترتيب يافته و در آغاز ، پنج فايده رجالى مهم دارد. اين كتاب ، به سال 1306 ق، در تهران ، در 517 صفحه رحلى ، چاپ سنگى شده است. ۵ . ۶
1.فهرست نسخ خطّى كتاب خانه آية اللّه مرعشى ، ج ۱۷ ، ص ۱۷۰ (ش ۶۵۹۶) ؛ الذريعة ، ج ۲۰ ، ص ۲۱۱ (ش ۲۶۲۷).
2.الذريعة ، ج ۱۰ ، ص ۱۱۵ و ج ۴ ، ص ۷۰ (ش ۲۸۸) و ج ۲ ، ص ۱۸۷.
3.وى ، از فقهاى محقّق شمرده مى شود ، پدرش از جبل عامل به اصفهان مهاجرت كرد و او در آن جا به دنيا آمد (أعيان الشيعة ، ج ۹ ، ص ۳۳).
4.الذريعة ، ج ۲۱ ، ص ۷۱ ـ ۷۲ و ج ۱۰ ، ص ۱۴۲ (ش ۲۶۵).
5.فهرست نسخ خطّى كتاب خانه آية اللّه مرعشى ، ج ۲ ، ص ۳۴ (ش ۴۳۱) و ج ۱۴ ، ص ۲۴۸ (ش ۵۴۶۷) و ج ۱۸ ، ص ۲۵۰ (ش ۷۰۹۶) ؛ فهرست نسخ خطّى كتاب خانه مجلس شوراى اسلامى ، ج ۲۲ ، ص ۴۴ ؛ معجم المطبوعات العربية فى ايران ، ص ۲۸۷ و ۲۹۱.
6.فوائد الوحيد البهبهانى ، از وحيد بهبهانى. اين كتاب با تحقيق حسن خاقانى توسّط مكتب الاعلام الاسلامى در قم ، به سال ۱۴۰۴ ق ، به همراه رجال الخاقانى ـ كه شرحى بر اين كتاب و از على بن حسن خاقانى نجفى (م ۱۳۳۴ ق) است ـ چاپ شده است. اين اثر ، در واقع ، مقدّمه وحيد بر حاشيه وى بر منهج المقال است . و پنج فايده رجالى را در بر دارد .