بحر العلوم. كتاب مبسوطى است و در ضمن الفوائد الرجاليةى مؤلّف ، آمده است. ۱
105 . رسالة فى الرجال ، از محمّد صادق بن محمّد مهدى خوانسارى (م 1255 ق) ۲ . ۳
106 . تكملة نقد الرجال ، از عبد النبى بن على بن احمد كاظمى (م 1254 ق). مؤلّف ، شاگرد سيّد عبد اللّه شبّر است. اين كتاب ، تكمله نقد الرجال تفرشى است و با تحقيق سيّد محمّد صادق بحر العلوم ، توسّط مطبعة الآداب در نجف ، در دو مجلّد ، چاپ شده است. ۴
107 . رجال شيخ حسن بروجنى (م بعد از 1257 ق). تعليقاتى بر مشيخه كتاب من لايحضره الفقيهاست كه در بردارنده تحقيقات بسيارى در احوال رجال حديث است و نگارنده در سال 1257 ق، از نگارش آن ، فراغت يافته است. نسخه آن به شماره 1874 در كتاب خانه مدرسه سپه سالار ، موجود است. ۵
108 . رجال سيّد حسين حسينى خراسانى ، از سيّد حسين حسينى خراسانى. مؤلّف در سال 1258 ق ، با خطّ خود ، نسخه اى از نقد الرجال را استنساخ نمود و تعليقات خود را بر آن نگاشت. شيخ آقا بزرگ ، اين تعليقات را با عنوان ياد شده ، آورده است. ۶
109 . الرسائل الرجالية ، از سيّد محمّد باقر بن محمّد تقى شفتى (حجّة الإسلام) (1175 ـ 1260 ق). ۷ شامل رساله ها و يادداشت هاى تحقيقى ارزشمندى در رجال و
1.همان ، ج ۲ ، ص ۱۲۰ ؛ موسوعة طبقات الفقهاء ، ج ۱۳ ، ص ۵۸۶ .
2.وى فقيه و مجتهد شيعى است كه نزد عالمانى چون كاشف الغطاء و محمّد تقى ايوانكيفى درس خواند و بعد از پدرش (م ۱۲۴۶ ق) به مرجعيت رسيد. ميان او و فتحعلى شاه و وزيران او ، مراسلات بسيارى جريان داشت (تراجم الرجال ، ج ۲ ، ص ۷۲۲ وج ۳ ، ص ۲۸۴ ؛ موسوعة طبقات الفقهاء ، ج ۱۳ ، ص ۵۹۶).
3.موسوعة طبقات الفقهاء ، ج ۱۳ ، ص ۵۹۷ .
4.فهرست نسخ خطّى كتاب خانه آية اللّه مرعشى ، ج ۲ ، ص ۴۰ (ش ۴۳۸) و ج ۸ ، ص ۱۲۵ (ش ۲۹۳۱) و ج ۱۴ ، ص ۴۱ (ش ۵۲۴۴) ؛ الذريعة ، ج ۴ ، ص ۴۱۷ و ج ۱۰ ، ص ۱۳۰.
5.الذريعة ، ج ۱۰ ، ص ۱۰۹ (ش ۲۲۸).
6.الذريعة ، ج ۱۰ ، ص ۱۱۱ (ش ۲۳۰).
7.وى فقيه ، اصولى ، رجالى و از مراجع بزرگ شيعه بود كه در عراق نزد سيّد محمّد مهدى بحر العلوم ، وحيد بهبهانى ، سيّد على بن محمّد على صاحب رياض ، شيخ جعفر كاشف الغطاء ، سيّد محسن بن حسن اعرجى و سليمان بن معتوق عاملى ، و در ايران ، از محضر ميرزاى قمى و ملّا مهدى نراقى بهره جست ، سپس در اصفهان اقامت گزيد و به تدريس و نشر احكام اسلامى پرداخت . وى شاگردان بسيارى تربيت نمود و در فقه ، اصول ، رجال و نحو ، داراى تأليفات است (ريحانة الأدب ، ج ۲ ، ص ۲۶ ؛ مكارم الآثار در احوال الرجال ، ص ۵ ، ش ۱۶۱۴ ؛ أعيان الشيعة ، ج ۹ ، ص ۱۸۸ ؛ روضات الجنّات ، ج ۲ ، ص ۹۹ ؛ موسوعة طبقات الفقهاء ، ج ۱۳ ، ص ۵۳۳) .
