داشته ، از كتاب نقد الرجال ، منتهى المقال ، و كتاب هاى رجالى ديگر ، به علاوه اصطلاحات خاص فيض در الوافى و علّامه مجلسى در بحار الأنوار ، به ترتيب حروف آغازين آنها ، در اين كتاب ، گزارش كرده است . ۱ به همراه منظومه نخبة المقال مؤلّف ، به سال 1313 ق، چاپ شده است. ۲
126 . نخبة المقال فى علم الرجال ، از سيّد حسين بن محمّد رضا بروجردى. ارجوزه اى است در 1313 بيت ، در شناخت راويان حديث . اين منظومه به نام زبدة المقال نيز به چاپ رسيده است. مؤلّف ، راويان مجهول و عدّه اى از علماى معاصر خود را در آن ، ذكر نكرده است از اين رو ، على عليارى تبريزى (م 1327 ق) ، منظومه اى با عنوان منتهى الآمال در تتميم آن ، تدارك ديده است. وى ، علاوه بر آن ، شرحى را با عنوان بهجة الآمال براى زبدة المقال و منتهى الآمال ، در پنج مجلّد ، نوشته است. اين شرح با تصحيح هداية اللّه مسترحمى ، در سال 1364 ش ، توسّط منظمة الثقافة الإسلامية در ايران ، چاپ شده است. ۳
127 . الرجال ، از مرتضى بن محمّد امين انصارى (1214 ـ 1281 ق). ۴ مؤلّف ، در
1.فهرست نسخ خطّى كتاب خانه آية اللّه مرعشى ، ج ۲۱ ، ص ۳۱۱ (ش ۸۳۵۳).
2.الذريعة ، ج ۲۱ ، ص ۱۱ (ش ۳۶۹۶).
3.فهرست نسخ خطّى كتاب خانه آية اللّه مرعشى ، ج ۲۱ ، ص ۳۱۰ (ش ۸۳۵۳) ؛ الذريعة ، ج ۱۲ ، ص ۳۴ و ج ۱۰ ، ص ۱۱۲ ؛ معجم المطبوعات العربية فى ايران ، ص ۲۸۴.
4.وى از نوابغ اسلام و احياگران فقه و اصول و مرجع اعلاى شيعه پس از صاحب جواهر (م ۱۲۶۶ ق) است كه نزد پدرش محمّد امين ، عمويش حسين انصارى و ديگر عالمان بزرگ ، از جمله سيّد محمّد مجاهد ، شريف العلماء مازندرانى و كاشف الغطاء درس خواند و سرانجام ، در نجف اشرف ، اقامت گزيد. او در مسجد هندى به تدريس مى پرداخت و بيش از چهارصد نفر از محضر او كسب فيض مى كردند. شيخ انصارى ، قبل و بعد از مرجعيت ، با تواضع و زهد شديد زندگى مى كرد (أعيان الشيعة ، ج ۱۰ ، ص ۱۱۷ ؛ مصفّى المقال ، ص ۴۵۵ ؛ موسوعة طبقات الفقهاء ، ج ۱۳ ، ص ۶۵۴).
