5 . منتخب شرح نهج البلاغة به نام التقاط الدرر النخل ، از محمّد بن حاج قنبر كور على مدنى كاظمى (م ح 1300 ق). اين كتاب ، گزيده شرح نهج البلاغةى ابن ابى الحديد است كه شامل مباحث مربوط به اخلاق ، حكم و آداب است. ۱
6 . رموز التفاسير الواقعة فى الكتب الأربعة ، از على اصغر بن محمّد يوسف قزوينى (ق 12 ق) ۲ . ۳
7 . فهرس ما فى البحار ، از سيّد محمّد بن احمد حسينى لاهيجانى (م بعد از 1120 ق). ۴ كتاب هايى كه در بحار الأنوار از آنها نقل شده ، در 27 باب ، معرّفى گرديده اند . ۵
8 . مختصر جلاء العيون ، از آقا على اكبر ، خواهر زاده علّامه مجلسى كه در ماه رمضان 1123 ق ، از نگارش آن ، فراغت يافته است. ۶
9 . ترتيب معانى الأخبار ، از داوود بن حسن بن يوسف اوالى بحرانى .مؤلّف ، شاگرد عبد اللّه بن صالح سماهيجى (م 1135 ق) است و كتاب را بر اساس ترتيب حروف الفبا سامان داده است. ۷
1.الذريعة ، ج ۲ ، ص ۲۴۱ و ج ۱۴ ، ص ۱۴۶ و ج ۲۲ ، ص ۴۱۴.
2.وى ، نزد فضلاى قزوين ، از جمله برادرش محمّد باقر و رضى الدين محمّد و ميرزا خليل بن غازى قزوينى درس خواند. ميرزا محمّد اخبارى ، او را ستوده است. برخى ، اين ستايش را دليل يكى بودن مسلك فكرى آن دو دانسته و آنها را اخبارى معرّفى كرده اند. سفينة النجاة (معروف به المقالات الخمس) در ادعيه و زيارات نيز از اوست (أعيان الشيعة ، ج ۸ ، ص ۱۲۷).
3.أعيان الشيعة ، ج ۸ ، ص ۱۲۷.
4.وى ، فقيه و دانشمند شيعى و از شاگردان علّامه مجلسى است كه به حديث و علوم آن ، اهتمام داشته ، چنان كه به تبحّر در اخبار ، مشهور بوده است. وى ، در لاهيجان ، حوزه علمى و تدريس داشته است و ملّا عبد النبى طسوجى از شاگردان اوست. شرح حديث «ثلاثة لا أدرى أيّهم أعظم أجرا» و نيز شرح حديث : «فإن قال فلم جعل الصوم» از وى ، معرّفى شد (تراجم الرجال ، ج ۱ ، ص ۴۴۷ و ج ۲ ، ص ۳۶۶).
5.فهرست نسخ خطّى كتاب خانه آية اللّه مرعشى ، ج۲ ، ص۲۳۵ ، ۶۳۵ و ج۱۸ ، ص۴۶ (ش ۶۸۵۶) .
6.الذريعة ، ج ۲۰ ، ص ۱۹۳ (۲۵۳۳).
7.الذريعة ، ج ۴ ، ص ۷۰ (ش ۲۸۶).
