است:
ـ الدرجات الرفيعة فى طبقات الإمامية
ـ سلافة العصر فى محاسن أعيان العصر
ـ كتاب أحوال الصحابة و التابعين
ـ رياض السالكين فى شرح صحيفة سيّد الساجدين
ـ شرح دعاء مكارم الأخلاق
ـ شرح الأحاديث المسلسلة بالآباء. ۱
سيّد محمّد بن احمد حسينى لاهيجانى (م بعد از 1120 ق)
وى فقيه و دانشمند شيعى و از شاگردان علّامه مجلسى است كه به حديث و علوم آن ، اهتمام داشته ، چنان كه به تبحّر در اخبار ، مشهور بوده است. او در شهر لاهيجان ، حوزه علميه و كرسى تدريس داشته است و ملّا عبد النبى طسوجى ، از شاگردان اوست. وى در سال 1120 ق ، زنده بوده است. از آثار اوست:
ـ شرح حديث: «ثلاثة لا أدرى أيّهم أعظم أجرا»
ـ شرح حديث: «فان قال فلم جعل الصوم»
ـ فهرس ما فى البحار ۲
سليمان بن عبد اللّه ماحوزى (محقّق بحرانى) (م 1121 ق)
وى فقيه و رجالى شيعه و از دانشمندان بزرگ عصر خويش است كه در نيمه ماه رمضان سال 1057 ، در ماحوز به دنيا آمد. وى نزد دانشمندانى چون: سليمان بن على