محمّد بن محمّد تقى حسينى موسوى شيرازى (ق 12 ق)
وى ، كه «رضى الدين» خوانده مى شد ، نزد صالح بن عبد الكريم ، شيخ حرّ عاملى و قاسم بن محمّدكاظم، درس خواند و از آنان، اجازه روايت دارد. او عنايت ويژه اى به احاديث اهل بيت عليهم السلام داشته و در مسجدى در تخت فولاد ، امام جماعت بوده است.
كتاب حديثى بزرگ جامع الأحكام فى مسائل الحلال و الحرام ، از اوست. ۱
محمّد باقر بن محمّد تقى حسينى رضوى اصفهانى (ق 12 ق)
وى از عالمان اخبارى مقيم اصفهان است و فقه و حديث را از ميرزا محمّد تقى الماسى آموخت و در سال 1152 ق ، از او اجازه روايت گرفت. از ديگر مشايخى كه وى از آنان اجازه روايت دارد ، پدرش ميرزا محمّد تقى شريف رضوى ، شيخ يوسف بحرانى ، ميرزا محمّد رحيم شيخ الاسلام ، محمّد بن محمّد زمان كاشانى و شيخ ابوالحسن شريف تونى را مى توان نام برد.
وى ، مشارق المجتهدين فى الأحكام المأثورة را در سال 1181 ق ، تأليف كرده است. ۲
قرن سيزدهم
سيّد محمّد مهدى بن مرتضى طباطبايى (بحرالعلوم) (م1212 ق)
وى كه علّامه ذو فنون و مرجع شيعيان در دوره خود بود ، در شوّال 1155 ، در كربلا به دنيا آمد و نزد پدرش سيّد مرتضى ، محمّد باقر وحيد بهبهانى ، شيخ يوسف بن احمد بحرانى ، محمّد مهدى فتونى ، محمّد تقى دروقى ، محمّد باقر هزار جريبى و سيّد محمّد مهدى بن هداية اللّه خراسانى شهيد ، ۳ درس خواند.
