محمّد على بن محمّد باقر كرمانشاهى (1144 ـ 1216 ق)

وى ، فقيه بزرگ شيعه و جامع معقول و منقول است و نزد پدرش و شيخ يوسف بحرانى و ديگر علما ، درس خواند ، در كرمانشاه ساكن شد و در آن جا ، جايگاهى بلند يافت. از آثار اوست:
ـ حاشية على نقد الرجال
ـ رسالة فى أحوال الصحابة
ـ رجال آقا محمّد على
ـ سنة الهداية لهداية السنة
ـ معترك الأقوال فى أحوال الرجال. ^۱

محمّد حسن بن عبد الرسول حسينى زنوزى (1172 ـ 1218 ق)

وى ، رجالى بزرگ شيعه است و ابتدا نزد ملّا محمّد شفيع گلپايگانى تبريزى و شيخ عبد النبى بن محمّد طسوجى درس خواند . او در سال 1195 ق ، به عتبات مقدس عراق رفت و در محضر دانشمندان متعدّدى از جمله وحيد بهبهانى ، ميرزا محمّد مهدى شهرستانى ، سيّد على صاحب رياض ، تحصيل نمود.
زنوزى ، درسال 1203 ق ، به مشهد مقدس مشرف شد و دو سال نزد ميرزا مهدى شهيد ، شاگردى كرد ، در سال 1205 ق ، مدّتى به اصفهان رفت ، سپس به خوى بازگشت و به تأليف ، مشغول گرديد. او شعر نيز مى سرود و «فانى» تخلّص مى نمود. از آثار اوست:
ـ روضة الآمال فى ترجمة زبدة الأعمال
ـ رياض الجنة (در تراجم و رجال) (هشت مجلّد)

سيّد بحر العلوم ، از نظر مراتب سير و سلوك نيز ممتاز بود. وى ، شاگردان بسيارى تربيت كرد كه پسرش سيّد محمّد رضا ، جعفر بن خضر جناحى نجفى (كاشف الغطاء) ، زين العابدين سلماسى ، سليمان بن احمد قطيفى ، سيّد عبد اللّه بن محمّد رضا شبر ، سيّد محمّد جواد عاملى ، سيّد محسن بن حسن اعرجى و سيّد محمّد رضا شبر از آن جمله اند. از آثار اوست:
ـ الفوائد الرجالية (در ردّ اخباريان ، معروف به رجال سيّد بحرالعلوم)
ـ ارجوزه اى درباره اصحاب اجماع
ـ اجازة الحديث
و چند اجازه ديگر. ^۱

محمّد بن اسماعيل مازندرانى (ابو على حائرى) (م1216 ق)

وى فقيه و رجالى شيعى است كه در ذى حجّه 1159 در كربلا به دنيا آمد. به گفته او نسبش به ابن سينا مى رسد. حائرى ، كمتر از ده سال داشت كه پدرش از دنيا رفت و او زندگى را به سختى گذراند. وى نزد وحيد بهبهانى و سيّد على بن محمّد على طباطبايى ، صاحب رياض ، درس خواند. از آثار اوست:
ـ رساله عقد اللآلى البهية (در ردّ اخباريان)
ـ معائب النواصب فى الردّ على نواقض الروافض
ـ منتهى المقال فى أحوال الرجال (رجال بوعلى). ^۲