349
تاريخ حديث شيعه در سده هاي دوازدهم و سيزدهم هجري

درگذشت و جنازه اش به كربلا انتقال يافت. اين آثار از وى است :
ـ فصل الخطاب الهادى إلى الطريق الصواب (شامل احاديث فقهى)
ـ نعيم الأبرار و جحيم الفجّار (در فضايل معصومان عليهم السلام )
ـ علاج الأرواح
ـ عنوان الصواب فى أقسام الاستخارة
ـ شرح دعاء السحر
ـ شرح حديث «المعرفة بالنورانية...»
ـ شرح حديث «حقيق على اللّه أن يدخل الضلال الجنة...»
ـ شرح حديث «الحرّ و البرد ممّن يكونان...»
ـ شرح حديث «لو لا محمّد و على و الأئمة ، ما خلق اللّه الخلق»
ـ شرح دعاى «اللّهم إنّى أسألك باسمك الذى به ابتدعت عجائب الخلق». ۱

سيّد محمّد تقى بن حسين بن دلدار على نقوى (م1289 ق)

وى ، فقيه ، مفسّر ، متكلّم و اديب شيعه ، ملقّب به «ممتاز العلماء» است كه در 1234 ق ، در لكهنوى هند به دنيا آمد. او نزد پدر و عمويش سيّد محمّد (م1284 ق) درس خواند و از آنها و صاحب جواهر روايت كرده است. در ميان نوادگان سيّد دلدار على ، سيّد محمّد از همه عالم تر بود و بعد از پدرش زعامت دينى را بر عهده گرفت. آثار زير از اوست :

1.فرهنگ بزرگان اسلام و ايران ، ص ۵۶۸ ؛ أعيان الشيعة ، ج ۱۰ ، ص ۴۴ ؛ فهرست نسخ خطّى كتاب خانه آية اللّه مرعشى ، ج ۲۱ ، ص ۶۴ ، ۶۲ و ج ۱۵ ، ص ۵۲ (ش ۵۶۵۴) ؛ الذريعة ، ج ۱۳ ، ص ۲۱۰ و ج ۱۵ ، ص ۳۲۵ ؛ فرهنگ فرق اسلامى ، ص ۲۶۷ ـ ۲۷۰ ؛ چهل سال تاريخ ايران ، ص ۱۹۹. شرح حال مفصّل او در كتاب فهرست كتب شيخ احمد احسايى ، توسّط نوه اش ابوالقاسم زين العابدين بن كريم ، آمده است (چاپ كرمان ، ص ۷۱).


تاريخ حديث شيعه در سده هاي دوازدهم و سيزدهم هجري
348

در 1202 ق ، در شيراز به دنيا آمد . فقه و تفسير را نزد شيخ محمّد حسين قزوينى آموخت و روش سير و سلوك را از پدرش فراگرفت.
وى ، پس از وفات پدرش در سال 1231 ق، مرشد روحانى ذهبيه گرديد و متولّى حرم سيّد احمد بن موسى عليهماالسلام ، شاه چراغ ، در شيراز شد. وى در جوار حرم امام رضا عليه السلام مدفون است. ۱ از آثار اوست :
ـ ادعيه
ـ براهين الامامية (در مناقب و امامت امام على عليه السلام )
ـ ترجمه تفسير العسكرى
ـ طباشير الحكمة (در شرح حديث خلقت نور پيامبر صلى الله عليه و آله )
ـ معالم التأويل و التبيان فى شرح خطبة البيان
ـ مناهج المعرفة فى شرح مصباح الشريعة و مفتاح الحقيقة
ـ رساله قنوتيه در شرح دعاى «اللّهم نوّر ظاهرى بطاعتك و...».

محمّد كريم خان بن ابراهيم خان كرمانى (م 1288 ق)

وى ، محدّث و متكلّم و از شاگردان سيّد كاظم رشتى است و در هجدهم محرّم 1225 در كرمان به دنيا آمد . رياست شيخيه در كرمان به او رسيد و از رقباى سيّد على محمّد باب بود. او از ملّا حسين گنجوى كرمانى ، اجازه روايت دارد. وى اصل «ركن رابع» را در شيخيه بنا نهاد و از اين رو ، پيروان او را «ركنيه» نيز مى گويند كه در فصل اوّل به اين موضوع ، اشاره شد.
تأليفات او به 246 و به نقل ديگر به 260 كتاب و رساله مى رسد كه از آن ميان ، علم اليقين را در اصول فقه و مناقشه با اصوليان نوشته است. وى در 22 شعبان 1288

1.موسوعة مؤلّفى الإمامية ، ج ۲ ، ص ۵۴۹.

  • نام منبع :
    تاريخ حديث شيعه در سده هاي دوازدهم و سيزدهم هجري
    ناشر :
    سازمان چاپ و نشر دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1385
    نوبت چاپ :
    اوّل
تعداد بازدید : 65674
صفحه از 407
پرینت  ارسال به