5 . الحكمة البالغة
6 . الدمدمة الكبرى فى الردّ على الزنادقة الصغرى
7 . الصارم البتار لقد الفجار و قسط الأشرار و الكفّار (در شش مجلّد)
8 . الصيحة بالحق على من ألحد و تزندق ، در رد «حق المبين» كاشف الغطاء ۱
9 . دفع اعتراضات المجتهدين على الأخباريين ، از على بن محمّد فرزند ميرزا محمّد اخبارى (م بعد از 1141 ق)
10 . وسيلة المعاد فى ذمّ الاجتهاد ، از محمّد صالح هروى (ق 12ق). ۲
به عقيده برخى از محقّقان ، اگر گرايش هاى اخبارى توسّط وحيد بهبهانى از ميدان به در برده نمى شد و در متن شيوه فقهى شيعه قرار مى گرفت ، علاوه بر آن كه دست شريعت را از دايره مسائل مستحدثه كوتاه مى كرد و متشرّعان را از حضور فعّال در مسائل اجتماعى منزوى مى ساخت ، رابطه عالمان دينى با ديگران را در حدّ رابطه محدّث و راوى با مستمع و شنونده ، كاهش مى داد ، به اين معنا كه عالمان دينى ، تنها متن احاديث را براى مردم ، بازگو و در صورت لزوم ،ترجمه مى كردند و استنباط و استخراج احكام بر اساس ادلّه چهارگانه ، منتفى مى شد ، حال آن كه با پيروزى اصوليان موقعيت اجتماعى مرجعيت تشيّع ، به عنوان يك نهاد فعّال و پُر تحرّك دينى ، روز به روز افزايش يافت و از حيث حضور در متن مسائل اجتماعى ـ سياسى و ظهور قدرت نيروى مذهبى شيعه در تحوّلات اجتماعى دوران قاجار به اوج خود رسيد.
علاوه بر وحيد بهبهانى ،ميرزاى قمى ، صاحب جواهر ، كاشف الغطاء ، شيخ