از توجّه به برخى اسناد و سوابق اين دو برادر در ارتباط داشتن با بيگانگان ، به دست مى آيد كه اين تفكّر انحرافى ، از تشويق و حمايت بيگانگان ، بى بهره نبوده است. ۱
سرانجام ، در اثر مشكلاتى كه بهائيان براى حكومت قاجار و مردم ايجاد كردند ، مبلّغان اين فرقه ، تبعيد و پايگاه آنها به خارج از كشور ، منتقل شد؛ امّا با حمايت بيشتر كشورهاى دشمن اسلام (روسيه ، انگليس و رژيم صهيونيستى) از آنان ، دست به نشر افكار خود زدند و پيروانى هم يافتند ، ولى هرگز نتوانستند خواسته اربابان خود را برآورده كنند. ۲
رابطه بابيت و بهائيت با تاريخ حديث شيعه
علاوه بر زمينه هايى كه در افكار شيخ احمد احسايى و سيّد كاظم رشتى ، از جهت تأويل و تفسير احاديث و روايات براى پيدايش ادّعاهاى باب و پيروانش وجود داشت ، گم راهانى كه از آن پس به اين اوهام گرويدند نيز با تأويل نادرست و تفسير به رأىِ پاره اى از آيات متشابه و احاديث مجمل ، براى پندارهاى پوچ و بى اساس باب و بها شاهد و مؤيّد تراشيده اند و براى تحريف عقايد مستحكم مسلمانان ، كوشش بيهوده كرده اند ، ۳ كه در اين جا برخى از آن روايات را مى آوريم:
1. پيامبر اكرم ، خطاب به امام على عليه السلام فرمود:
1.رك : شيخيگرى .
2.رك: البابية و البهائية و مصادر دراستهما ، عباس كاظم مراد ، بغداد: مطبعة الارشاد ، ۱۹۸۲ م؛ البابيون و البهائيون ، عبد الرزاق الحسنى ، قاهرة ، ۱۴۰۴ ق ، پنجم؛ تاريخ الفرق الاسلاميه ، محمّد خليل الزين ،بيروت: مؤسسه الأعلمى ، ۱۴۰۵ ق ، دوم ؛ حقيقة البابية و البهائية ، محسن عبدالحميد ، بغداد ، مطبعة الوطن العربى ، ۱۴۰۰ ق ، چهارم ؛ البهائية حقيقتها و اهدافها ، ضارى محمّد الحيانى ، بغداد: دار واسط ، ۱۹۸۹ م.
3.به عنوان نمونه در اين زمينه ، نشريه اى با عنوان «خاتميت» ، تأليف روحى روشنى ـ از مبلّغان بهايى ، در ۷۴ صفحه با تصويب محفل روحانى بهاييان ايران در حدود سال ۱۳۴۰ ش ، منتشر گرديده است كه در همان زمان ، توسّط آقاى على اميرپور ، مورد بررسى انتقادى قرار گرفته و كتابى با عنوان خاتميت و پاسخ به ساخته هاى بهائيت ، در ردّ آن نوشته شده است كه اين قسمت ، از آن كتاب ، اقتباس و تلخيص شده است.
