192 . امّ حسن ، دختر احمد بن عيسى بن محمّد (م 815 ق) . او ، خواهر محمّد و امّ الخير است و تمامى كسانى كه به محمّد اجازه داده اند ، به او و خواهرش نيز اجازه داده اند . همچنين وى ، ابن سلامه ، تقى فاسى و ديگران را مفتخر به دريافت اجازه روايت نموده است . ۱
193 . امّ حسن (سعيده) ، دختر احمد بن كمال ابى الفضل محمّد بن احمد (زنده در سال 836 ق) . او ، در سال 797 ق ، از عراقى ، هيثمى و ابن ملقن و پس از آن تاريخ از ابن ذهبى ، تنوخى و ابن شيخه ، اجازه روايت دريافت نمود . ۲
194 . امّ حسن ، دختر ابى العباس احمد بن محمّد (744 ـ 824 ق) . علايى ، عز بن جماعه ، سالم مؤذن و ديگران ، به وى اجازه روايت داده اند . ۳
195 . امّ حسن ، معروف به ست اليمن ، دختر ابى بكر بن عبد اللّه بن ظهيره . او ، از پدرش و تمامى كسانى كه به خواهرش خديجه در سال 805 ق ، اجازه داده اند ، اجازه روايت دريافت نمود . ۴
196 . امّ حسن ، دختر ابى الخير محمّد بن محمّد (م 827 ق) . وى را در سال 759ق و پس از آن ، ابن القارى ، ابن عقيل ، عمر نقبى ، بهاء بن خليل ، بهاء بن تقى سبكى ، ابن رافع ، قيراطى ، بيانى ، كمال بن حبيب ، صلاح بن ابى عمر ، ابن اميله و ديگران ، اجازه روايت داده اند . ۵
197 . امّ حسن (كماليه) ، دختر رضى محمّد بن محمّد بن عثمان (م 810 ق) . عز بن جماعة ، به وى اجازه روايت داده است . ۶
198 . امّ حسن ، دختر ابى اليمن محمّد بن محمّد (م 837 ق) . او ، قبل از مرگ ، از سوى گروهى از مشايخ ، اجازه نقل روايت دريافت نمود . ۷
