775 ق ، از سوى گروهى اجازه روايت دريافت نمود . ۱
207 . امّ حسين ، دختر محب محمّد بن شهاب احمد (م 815 ق) . عفيف نشاورى ، كمال بن حبيب و ديگران ، در سال 771 ق ، به وى اجازه روايت داده اند . ۲
208 . امّ حسين ، دختر قاضى ابى الفضل محمّد بن احمد (744 ـ 832 ق) . ابن اميله ، صلاح بن ابى عمرو بن هبل و ديگران ، به او اجازه روايت داده اند . ۳
209 . امّ حسين ، دختر عز محمّد بن احمد بن ابى الفضل محمّد (812 ـ 836 ق) . گروهى به او اجازه روايت داده اند . ۴
210 . امّ حسين ، دختر ابى الخير محمّد بن عبد اللّه بن احمد (842 ـ 865 ق) . وى را گروهى مانند ابى جعفر بن ضيا و ابى الفتح مراغى ، اجازه روايت داده اند . ۵
211 . امّ حسين ، دختر ابى اليمن محمّد بن محمّد طويل . جماعتى در سال 836 ق ، به او اجازه روايت داده اند . ۶
212 . امّ حسين ، دختر ابى اليمن محمّد بن محمّد بن على (836 ـ 894 ق) . گروهى به وى اجازه روايت داده اند . ۷
213 . امّ خير ، دختر قاضى فاضل شهاب احمد بن عيسى (م 810 ق) . گروهى از مشايخ اجازه خواهر و برادرش ، از جمله ابن سلامه ، به وى اجازه روايت داده اند . ۸
214 . امّ خير ، دختر احمد بن محمّد بن محمّد مطرية (م 861 ق) . ابن صديق ، عراقى ، هيثمى ، زين مراغى و گروهى ديگر ، در سال 805 ق ، به وى اجازه روايت داده اند و سخاوى نيز از سوى او ، به دريافت اجازه روايت نايل آمده است . ۹