داشتند ، زندگانى آنان تأمين مى شد و ديگر لازم نبود به شغل و حرفه و پيشه اى بپردازند .
3 . تاريخ مذكّر
از همه اينها كه بگذريم ، تاريخ را مردان نوشته اند و از اين رو ، بسيارى از زواياى زندگى علمى زنان ، در كتب تاريخ به ثبت نرسيده و يا در لابه لاى مطالب فراوان مربوط به مردان ، گم شده است .
آية اللّه عبد اللّه جوادى آملى ، در اين زمينه مى نويسد :
بايد توجّه داشت كه تبليغات پيرامون اشخاص ، بسيار مؤثر است . سرّ اين كه اباذر ـ رضوان اللّه عليه ـ از جهت مبارزه شهره آفاق شده است ، براى آن است كه مبارزات قولى و عملى او در كتاب ها به ثبت رسيده و در سخنرانى ها طرح گرديده است ، چندين بار به صورت فيلم و غير فيلم درآمده و به صورت هاى تبليغى عرضه شده است . زنانى هم بودند اباذر گونه ، كه اولاً در صحنه جنگ ، كاملاً حضور داشتند ، و براى تشجيع نيروهاى اعزامى و رزمى ، از آيات قرآن و احاديث رسول خدا صلى الله عليه و آله استمداد مى نمودند و دعوت و رهبرى اينها بر محور قرآن كريم بود . آنان از آيات قرآن به اندازه كافى اطّلاع داشتند و به موقع ، آيات را در جاى خود تلاوت مى كردند و از آنها به عنوان دليل استفاده مى كردند ؛ و نه تنها در زمان قدرت ، بلكه در زمان ضعف نيز حضور ذهنيشان نسبت به قرآن باعث شد كه بتوانند از آيات ، مدد بگيرند و اباذرگونه اعتراض كنند ، چه اين كه به هنگام قدرت نيز همچون مالك اشتر دفاع مى كردند . اگر كارهايى كه زنان اباذرگونه ، در جنگ ها و صحنه هاى سياسى اسلام كردند ، ده ها بار گفته مى شد و به صورت فيلم تبليغى درمى آمد و ده ها كتاب در آن زمينه نوشته مى شد ، آنگاه مشخص مى شد كه زن ها در پيشبرد مسائل نظامى در صدر اسلام ، همچون اباذر و مالك اشتر ، در صحنه بوده اند . ۱
رضا براهنى ، در كتاب تاريخ مذكّر مى نويسد :
تاريخ ما ، به شهادت خودش ، در طول قرون ، بويژه پيش از مشروطيت ، تاريخى مذكّر بوده است ؛ يعنى تاريخى بوده است كه هميشه مرد ، ماجراهاى مردانه ، زور و ستم ها و عدل و عطوفت هاى