(50) 50 . عايشه ، دختر ابوسعيد محمّد بن عبد العزيز بن عبد الرحمن صفار صوفى .
وى ، از اهالى نيشابور بود و از پدرش ابوسعيد ، سماع كرد . جزئى را از او شنيدم . ولادتش حدود سال 540ق ، بود (ص 423) .
(51) 51 . عايشه ، دختر ابوالمظفر منصور بن احمد بن حسن بن على بن يحيى مرغنانى صوفى (460 ـ 530ق) .
وى ، از اهالى مرو و زنى صالح بود . پدرش برايش از ابوبكر احمد بن منصور بن خلف مغربى ، اجازه گرفت . نزد او احاديثى قرائت كردم (ص 423 و 424) .
(52) 52 . امّ فضل ، عايشه دختر ابوالفضل بن احمد كمسانى (م 529ق) .
وى ، از اهالى مرو و زنى دانشمند ، فقيه ، صالح و اهل خير و ديانت بود . از جدّه اش ، عينى دختر زكريا بن احمد مكى هلالى ، همسر ابوبكر بن عبدوس نسوى ، سماع حديث كرد . پيش از سال 460ق ، به دنيا آمد و در كمسان مرو در ماه ذى قعده سال 529ق ، درگذشت (ص 5424) .
(53) 53 . امّ ضياء عاشورا ، دختر محمّد بن فضل ديلمى .
وى ، از اهالى اصفهان است و از ابوحفص عمر بن احمد سمسار ، سماع حديث كرد . از او تعدادى كمى حديث سماع كردم (ص 424 و 425) .
(54) 54 . امّ الخير عافيه ، دختر حسين بن عبد الملك بن عبد الوهاب بن محمّد بن منده عبدى (م 539ق) .
وى ، از اهالى اصفهان و زنى صالح و از خاندان حديث بود . از ابوعيسى عبد الرحمن بن محمّد بن زياد تانى ، ابوبكر محمّد بن احمد بن ماجه ، سماع حديث كرد . از او ، نسخه لوين را سماع كردم . در روز شنبه چهارم شوال 539ق ، درگذشت .
(55) 55 . امّ عدنان عزكا ، دختر ابوعبد اللّه هيثم بن محمّد بن هيثم بن عبد اللّه .
وى ، زنى صالح بود و از سلمان بن ابراهيم سماع كرد . جزئى را از او نوشتم

او از اهالى اصفهان است و از ابوطالب احمد بن محمّد بن جعفر بيع ، سماع حديث كرد و در سال 532ق ، برايم اجازه نوشت (ص 421) .
(46) 46 . امّ فتوح ظمياء ، دختر احمد بن فضل تاجر .
وى ، از اهالى اصفهان است و برايم اجازه اى در سال 532ق ، نوشت (ص 521) .
(47) 47 . عايشه ، دختر ابونصر احمد بن منصور بن محمّد بن قاسم بن عبدوس صفار (ولادت 471 يا 472 ـ 549ق) .
وى ، از اهالى نيشابور و زنى صالح ، پاك دامن و از خاندان علم بود .
از موسى بن عمران ، ابوبكر شيرازى ، ابوالسنابل هبة اللّه قرشى ، ابوالقاسم عبد الرحمن بن احمد واحدى ، ابوعمرو عثمان محمى و ديگران ، سماع حديث كرد . در نيشابور از او حديث نوشتم . در شوال 549ق ، به هنگام حمله تركان مفقود شد (ص 422) .
(48) 48 . امّ الفضل عايشه ، دختر ابوبكر عبد اللّه بن على بن احمد بن يحيى بلخى (م 541ق) .
وى ، زنى صالح ، خيّر و مسنّ بود . از پدرش ابوبكر بلخى ، امام ابوالحسن عبد الرحمن بن محمّد داوودى ، ابومنصور عبد الرحمن بن محمّد فوشنجى معروف به كلار و ديگران ، سماع حديث كرد . در فوشنج از او حديث نوشتم .
پيش از سال 460ق ، در فوشنج به دنيا آمد و در روز دوشنبه ، هفتم ذى قعده 541 ق ، درگذشت (ص 422 و 423) .
(49) 49 . امّ فضل عايشه ، دختر ابوعمرو فضل بن احمد بن ابى احمد بن كاكويه خمقرى صوفى(م 545ق) .
وى ، از اهالى مرو و زنى صالح ، پاك دامن و اهل نماز بسيار بود . از پدرش ابوعمرو بن كاكويه ، سماع حديث كرد . از او اندكى حديث نوشتم . در شب يكشنبه ، دوازدهم ذى قعده 545ق ، درگذشت (ص 432) .