شيوخ بود . برخى از آنچه از او شنيدم ، عبارت است از : سه جزء از حديث ابوظفر بن محمّد علاء از ابوالفضل رازى ، از ابوالقاسم بن فناكى ، از ابومظفر و هشت جزء از فوائد العيار ، از جزء چهاردهم تا بيست و يكم و نيز جزء هفتم و دهم از فوائد ابوبكر مقرى .
حدود 440ق ، به دنيا آمد و در شب چهارشنبه ، بيست و سوم رمضان 539 ق ، در اصفهان درگذشت (ص 432 و 433) .
(67) 67 . امّ الفتوح فاطمه ، دختر محمّد بن عبد اللّه بن حسن قيسى (م 545ق) .
وى ، از اهالى اصفهان و زنى صالح و خيّر بود . از امّ ابراهيم عايشه دختر حسن بن ابراهيم وركانى ، سماع حديث كرد . حدود 450ق ، به دنيا آمد و در رمضان 545ق ، درگذشت (ص 433) .
(68) 68 . امّ المجتبى فاطمه ، دختر سيّد ناصر بن حسن بن حسين بن طلحه علوى (م 533ق) .
وى ، از علويان و اهل اصفهان و زنى مسن بود . از ابوطيب عبد الرزاق بن شمه ، ابوعثمان عيار ، ابوالقاسم بن منصور و ديگران ، سماع حديث كرد . در اصفهان از او حديث نوشتم (ص 434) .
(69) 69 . امّ الكرام يا امّ الخير فخر النساء ، دختر ابوالفضائل اسعد بن قاضى احمد محمّد بن ابى زرعه عبد الواحد بن زكريا قاضى اصفهانى .
وى ، از خاندان حديث و علم بود . از ابوسعيد رجاء بن عبد الواحد بن عبد اللّه ، سماع كرد و من هم از او سماع كردم (ص 435) .
(70)70 . امّ حسن كريمه ، دختر احمد بن على نمازى ابيوردى كوفى (م 555ق) .
وى ، از اهالى ابيورد بود كه در مرو ساكن شد . از ابويعقوب يوسف بن ايوب همدانى ، ابوطاهر محمّد بن محمّد بن عبد اللّه سنجى ، سماع كرد . احاديثى را از او نوشتم ، ولادتش حدود 480ق ، در ابيورد بود (ص 435) .
