حامد بن محمد و فورا، قرار گرفته ـ زايد و اضافي بدانيم و فورا را لقب او قلمداد کنيم كه اين رويكرد باعث تغيير متن مصححّ رجال الكشي مي‌گردد.
اين‌که محمد بن شاذان را برادر فضل تلقي كنيم، احتمال بسيار ضعيفي است. رويکرد مبتني بر کند و کاو رجالي اين است که «محمد بن شاذان» در روايات، همان «ابوعبدالله شاذاني» است که نوه برادر فضل بن شاذان است. کشي در مواردي از رجالش از ابوعبدالله شاذاني به محمد بن شاذان تعبير نموده است. ^۱ توضيح كلام اين‌كه، شاذان بن خليل داراي چند پسر بوده است كه يكي از آنان نامبردار به «نعيم» است. احمد، پسر نعيم و پسر برادر فضل بن شاذان است كه شيخ مفيد در كتاب الاختصاص خود، حداقل در دو مورد، با واسطه استادش ابوالقاسم جعفر بن محمد بن قولويه و او با واسطه مشايخش از«احمد بن شاذان بن نعيم» از فضل بن شاذان نقل خبر نموده است. ^۲ محمد بن احمد بن نعيم، نوة نعيم و روايت‌گر از عمويش فضل بن شاذان است. از او در مأخذ و منابع رجالي اوليه و متأخره به نام‌ها و عناوين گوناگوني تعبير شده است كه بيشترين نوسان و ناهمگوني در تعبير را شاگرد او كشّي مرتكب شده است و عملكرد او سرچشمه ايجاد نوعي ناهماهنگي در نام او در كتب متأخر شده است:
1. ابوعبدالله محمد بن احمد بن نعيم، ^۳ 2. ابوعبدالله محمد بن نعيم شاذاني، ^۴ 3. ابوعبدالله محمد بن شاذان، ^۵ 4. ابوعبدالله شاذاني نيشابوري، ^۶ 5. ابوعبدالله شاذاني، ^۷ 6. ابوعبدالله، ^۸ 7. محمد بن شاذان بن نعيم، ^۹ 8. محمد بن احمد بن شاذان، ^۱۰ 9. محمد بن احمد بن نعيم شاذاني، ^۱۱ 10. محمد بن شاذان نيشابوري، ^۱۲ 11. الشاذاني، ^۱۳ 12. محمد بن علي بن شاذان نيشابوري. ^۱۴
با همه اختلاف در تعبير ـ كه در نام اوست ـ اما در كنيه او ـ كه «ابوعبدالله» است ـ نوعي همگرايي و هماهنگي و وحدت گفتار وجود دارد. علامه حلّي، به حقّ، عنوان شاذاني، شاذان بن نعيم و محمد بن احمد بن نعيم را متحد مصداقي مي‌داند ^۱۵ و همو در جاي ديگر و ابن‌داوود حلي هم «ابوعبدالله محمد بن احمد بن نعيم شاذاني» را متحد و هماهنگ با «محمد بن شاذان بن نعيم» برشمرده‌اند. ^۱۶