ششمین نشست علمی گفتمان نقش حدیث در علوم اسلامی و انسانی با عنوان "خاورشناسان و حدیث شیعه ـ عرصه ها و چالش ها " برگزار شد.
به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی دارالحدیث، ششمین نشست علمی گفتمان نقش حدیث در علوم اسلامی و انسانی با عنوان خاورشناسان و حدیث شیعه ـ عرصه ها و چالش ها، عصر دوشنبه( ۷دی) در سالن شهید عارف الحسینی مجتمع آموزش عالی امام خمینی(ره) با حضور حجت الاسلام و المسلمین دکتر علی راد، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران وعلی حسن نیاپژوهشگر مطالعات خاورشناسی قم، برگزار شد.
در شروع جلسه حجت الاسلام و المسلمین دکتر علی راد با اشاره به اهمیت جایگاه خاورشناسان در متون دینی، اظهار داشت: خاورشناسی موضوعی قابل توجه و چند بعدی است که در میان مسلمانان کمتر به آن، به گونه ای علمی و همه جانبه و همه سویه نگاه می شود.
وی تصریح کرد: مسئله مهم در مورد خاورشناسان که باید به آن توجه کرد، روش شناسی آنان در برخورد با اسلام و تشیع است، اما نکته مهم که باید در نتیجه گیری نهایی به آن توجه شود نوع متد و روشی ست که در مطالعه متون و اندیشه های شیعی بکار می برند، خاورشناس دانش هایی گوناگون را به کار می گیرد و به یافته ها و نهایتا به داده‌های جدیدی در حوزه ی اسلام و شیعه می رسد.
حجت الاسلام دکتر راد بیان داشت: بخشی از این خاورشناسان در بررسی مبانی اعتقادی شیعه، از نگاه روش شناسی تحت تاثیر روش تاریخی نگر هستند و مبانی اعتقادی را بر اساس بسترها، حوادث و عوامل جبری تاریخ یا شرایط اجتماعی بررسی نموده‌اند، آنان بدون اعتقاد و باوردینی به اندیشه و فرهنگ شیعی به پژوهش دقیق پرداخته اند.
وی افزود: خاورشناسان معتقدند که در شناخت شرق و تمدن‌های شرقی ناتوان هستند زیرا همه چیز را از دیدگاه غرب می نگرند، در حالی که قدم نخست در شناخت اسلامو تمدن شرق این است که یک خاورشناس خود را در جایگاه یک معتقد و وفادار به آن فرهنگ قرار دهد و تعالیم آن را از درون مورد بررسی و مطالعه کند.
در ادامه این نشست علمی علی حسن نیا پژوهشگر مطالعات خاورشناسی، تاکید کرد: نگاه اکثر خاورشناسان تا اوایل قرن حاضر در برخورد با شیعه و مسائل اعتقادی آن، روش تاریخی گری است.
وی افزود: این نوع نگاه به دین و مذهب بیشتر از نوع تفکر و اندیشه آنان برمی خیزد کهاسلامو شیعه را در خاستگاه و جایگاه وحی به رسمیت نمی‌شناسند و بر این اساس نوع نگاهشان به شیعه و مسائل اعتقادی آن تاریخی گری است.
حسن نیا بیان داشت: شناخت پدیده و آثاری که آن پدیده می‌تواند بر فرد، جامعه یا بر برهه ای از تاریخ بر جای گذارد، در شیوه خاورشناسان و پدیدارشناسی بیش از هر چیزی اهمیت دارد، در نگاه پدیدارشناسانه مبانی و چگونگی پیدایش هر تفکر و اندیشه‌ای را می‌توان فهمید، برخلاف نگاه تاریخی که در آن پژوهشگر متوجه نمی شود که فکر چه مبانی ای دارد و چگونه به وجود آمده است.
وی گفت: گروهی از خاورشناسان وجود مؤلفه ها و بنیادهای اعتقادی تشیع در جامعه اسلامی را مولود طبیعیاسلامقلمداد نمی کنند و آن را محصول تحولات، موقعیت و بسترهای تاریخی می‌دانند که اگر این بسترها و تحولات نبود، قاعدتا تشیع و مولفه های اعتقادی آن هم به وجود نمی‌آمد.
حسن نیا خاطرنشان کرد: این روش، برخلاف شیوه علمی و پژوهشی، از جهت گیری اعتقادی، سیاسی و اجتماعی این دسته خاورشناسان نشئت می‌گیرد که دلایل مختلفی ممکن است داشته باشد؛ از جمله بی اعتقادی آنان به وحی، مسائل وحیانی و بخشی از نا آشنایی آنان به آموزه های شیعه از زاویه دید پیروان این آیین ناشی می‌شود.
وی در پایان ابراز داشت: خاورشناسان بایستی آموزه‌های اعتقادی شیعه را از دید پیروان شیعه مطالعه کنند و کارکرد آنان را در نظام فکری و اعتقادی تشیع بشناسند.
