(7)
حیات معقول از دیدگاه علامه محمدتقی جعفری(با تاكید بر تفسیر نهج البلاغه)
مهدی فر، حسن
كارشناسی ارشد فلسفه و منطق
موسسه آموزش عالی باقرالعلوم(ع)
به راهنمایی: گرجیان، محمدمهدی
1381
281صفحه
كلید واژه : زندگی / هدف زندگی / نهجالبلاغه(كتاب) / جعفری، محمدتقی / اخلاق / سیاست /
چكیده : زندگی انسان و چگونگی و هست و بایدهای آن ، همواره یكی از بزرگترین دغدغه های انسان شناسان، حكیمان و در راس همه آنان پیامبران الهی و اوصیای آنان
بوده و اصولا هدف از فرستادن پیامبران و انزال كتب ، راهنمایی و ایصال انسان به زندگی والا و هدفی اعلا بوده است.ضرورت تفسیر و توجیه صحیح حیات انسانی و هماهنگ
ساختن دو قلمرو زندگی انسان -آن چنانكه هست و آن چنانكه باید باشد- در تمامی شئون و ابعاد آن، همسان ضرورت وجود خودانسان است. لزوم عبور انسان از مرحله
حیات طبیعی حیوانی به حیات اعلای انسانی و حركت به سوی هدف والای زندگی -كه همانا رسیدن به جاذبه ربوبی و لقاالله است -مقصود اصلی آفرینش انسان تلقی می
گردد.در قرآن و سخنان معصومین علیه السلام -خصوصا نهج البلاغه -تفسیر و توجیه زندگی انسانی و ارائه راهكارهای منطقی در جهت تحول و حركت تكاملی انسان و ورود
وی به حیات طیبه ، به طور كاملا بنیادین و اصیل ، توضیح داده شده و مورد تاكید قرار گرفته است. از طرف دیگر، علامه جعفری (ره) دارای دیدگاههای جامع ، ارزشمند و نوین در
موضوعات مختلف دینی، فلسفی ، كلامی، فقهی و انسان شناسی است كه موضوع حیات معقول از جمله ابتكارات ایشان در جهت تفسیر صحیح حیات انسانی می
باشد.لذا جایگاه انسان به عنوان رهرو طریق حیات معقول ، توصیف و راههای تكامل انسان در حیات تكاملی و معقول تبیین شده است در ادامه ، انسان كامل از منظر حیات
معقول و عرفان مثبت اسلامی -كه مبتنی بر قرآن و نهج البلاغه است_ مورد توجه قرار گرفته است. آنگاه گستره حیات معقول شامل اخلاق ، تعلیم و تربیت ، حكومت و
سیاست ، حقوق ، اقتصاد ، روابط اجتماعی، هنر، فرهنگ و تمدن به طور كلی تشریح شده است.سرانجام اهداف نسبی زندگی انسان ، تبیین و هدف نهایی و اعلای حیات
معقول از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه ، بازگو شده است.