حکمت شهادت امام حسین(ع)

پرسش :

حکمت شهادت امام حسین(ع) چیست؟



پاسخ :

اصلی ترین علّت قیام و شهادت امام حسین علیه السلام ، مبارزه با نادانی است. بر پایه آنچه بسیاری از منابع معتبر ، در این باره، از امام صادق علیه السلام گزارش کرده اند ، ایشان ، در دعایش به درگاه خداوند می گوید :

وَ بَذَلَ مُهجَتَهُ فیک لِیستَنقِذَ عِبادَک مِنَ الجَهالَةِ وَحَیرَةِ الضَّلالَةِ .[۱]و خونش را به خاطر تو بذل کرد تا بندگانت را از نادانی و سرگردانی گم راهی ، بیرون آورد .

همه آنچه در تبیین هدف قیام و حکمت شهادت امام حسین علیه السلام بیان شد ،[۲]در تعبیر «جهل زدایی» خلاصه شده است . جهل زدایی ، نه تنها هدف قیام سید الشهدا علیه السلام ، بلکه هدف بعثت خاتم الأنبیا صلی الله علیه و آله و نزول قرآن است :

«کتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَیک لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَی النُّورِ .[۳]کتابی است که آن را به سوی تو فرو فرستادیم، تا مردم را از تاریکی ها به سوی روشنایی ، بیرون آوری» .

هدف از بعثت پیامبران پیشین نیز جهل زدایی[۴]بوده است :

«وَ لَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَی بِئایتِنَآ أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَک مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَی النُّورِ » .[۵]ما موسی را با آیات خود ، فرو فرستادیم [و به او دستور دادیم] که قومت را از تاریکی ها به سوی نور ، بیرون بیاور» .

در حقیقت ، «جهل» ، ریشه همه مصائب و مفاسد جامعه بشر است ، چنان که در روایتی از امام علی علیه السلام آمده که فرمود :

الجهلُ أصلُ کلِّ شرٍّ .[۶]نادانی، ریشه همه بدی هاست.

بر این اساس ، اصلی ترین کار انبیا و اولیای الهی ، ریشه کن کردن بیماری جهل از جامعه است ؛ زیرا تا این بیماری علاج نگردد ، نمی توان انتظار داشت که ارزش های دینی بر جامعه ، حاکم گردد . امام حسین علیه السلام نیز برای تحقّق این آرمان بلند ، خون پاک خود را در راه خدا اهدا کرد و بدین سان ، اصلی ترین دلیل پیروان مکتب اهل بیت علیهم السلام برای «زنده نگه داشتن مکتب شهادت ، به وسیله عزاداری بر امام حسین علیه السلام » نیز جهل زدایی از جامعه اسلامی است و تا درمان کامل این بیماری خطرناک اجتماعی و استقرار حاکمیت مطلق ارزش های اسلامی در جهان ، تداوم این مکتب ، ضرورت دارد .


[۱]ر . ك : ج ۱۲ ص ۹۲ ح ۳۴۷۳ .

[۲]ر. ك: ج ۳ ص ۳۲۳ (بخش هفتم / تحليلى در باره اهداف قيام امام حسين عليه السلام ).

[۳]ابراهيم : آيه ۱ .

[۴]ر. ك: دانش نامه عقايد اسلامى: ج ۲ ص ۴۱ (بخش سوم / فصل سوم / نشانه هاى نادانى) .

[۵]ابراهيم : آيه ۵ .

[۶]غرر الحكم : ح ۸۱۹ .



بخش پاسخ گویی پایگاه حدیث نت