کتاب «فضایل اهل بیت(ع) در کتب اهل سنت» منتشر شد
سومین جلد از کتاب «فضایل اهل بیت(ع) در کتب اهل سنت» به همت بنیاد پژوهش های اسلامی آستان قدس رضوی منتشر شد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آستان قدس رضوی، این کتاب با موضوع زندگانی اهل بیت پیامبر اسلام(ص)، فضایل آنان و ارزش مودت ایشان به خصوص حضرت علی(ع)، نوشته سلیمان بن ابراهیم قندوزی حنفی از عالمان اهل سنت حنفی مذهب در قرن سیزدهم هجری است.
این کتاب در ۱۰۰ باب با موضوعات مختلف از منابع شیعی استفاده کرده است و هر باب به موضوع خاصی میپردازد. نویسنده از منابع مختلف و متعددی استفاده کرده و روایات خود را به آن کتب استناد داده و نام آنها را هم آورده است و در موارد زیادی یک روایت را تکرار کرده است.
مؤلف در مقدمه کتاب انگیزه نگارش اثر حاضر را این گونه بیان کرده است: «هدف از تألیف این کتاب، آن بوده است که خدای متعال در قرآن کریم اجر تبلیغ رسول اکرم(ص) را مودت اهل بیت(ع) قرار داده و آن را واجب کرده است.»
عنوان این اثر «ینابیعُ المَوَدّة لِذَوی القُربی» بوده که به فارسی ترجمه شده است. در خطبه آغازین کتاب آمده: «آن را به سبب ارتباط با خویشاوندان رسول اکرم(ص) ینابیع المودة نامیده؛ همان کسانی که اهل عبا و اسباب سعادت عُظمی و سرچشمههای برکات کُبرا هستند.»
این کتاب بدون آنکه تنظیم خاص و فصلبندی کاملی داشته باشد، مطالبی درباره مناقب امیرالمؤمنین علی(ع) و چند تن از اهل بیت پیامبر(ص) مانند امام حسن(ع)، امام حسین(ع) و امام عصر(عج) نقل کرده است.
شیوه مؤلف، نقل از منابع پیش از خود است. قندوزی کتاب خود را بر اساس منابع مهم اهل سنت نگاشته است. برخی از این منابع شامل «صحاح سته»، «مناقب ابونعیم»، «مناقب ابن مغازلی»، «فرائد السمطین»، «مناقب خوارزمین» و «الفصول المهمة» می شود.
در مجموع، کتاب ینابیع به بخشی از زندگانی اهل بیت(ع) و آن هم مناقب آن بزرگواران و از میان ایشان حضرت علی(ع) میپردازد و همه مطالب آن جمعآوری روایات پیشینیان است و ترتیب و تنظیم خاصی در کتاب دیده نمیشود؛ مثلا در بین نقل فضائل علی(ع) باب دیگری درباره فضائل همه اهل بیت(ع) آورده و دوباره به مهدی(عج) پرداخته است. از اینکه مطالبی درباره حروف و خواص آنها بیان میکند، پیداست که مؤلف علاقهای به این موضوعات داشته است.
داستان «لیله الهریر» شبی بزرگ در جنگ صفین که ضرب المثل شد، در فضایل امام حسن(ع) و امام حسین(ع)، در فضایل حضرت خدیجه کبری و حضرت فاطمه زهرا (س) و میلاد امام علی(ع) از موضوعاتی است که در این اثر به آن پرداخته شده است.
این کتاب در شمارگان یک هزار نسخه و قطع وزیری تهیه و تنظیم شده و توسط محمد تقدمی صابری ترجمه و به همت گروه ویراستاری ویرایش شده است.
لازم یه یادآوری است؛ سلیمان بن ابراهیم قندوزی بلخی از عالمان حنفی مذهب اهل سنت و صوفی است که در سال ۱۲۳۰هجری در قندوز (یکی از شهرهای افغانستان کنونی) در حوالی بلخ به دنیا آمد. پس از آموزش علوم اولیه به بخارا رفت و سپس به هند سفر کرد و در آنجا به اهل طریقت پیوست و در سیر و سلوک و تفقه در دین، به درجات عالی رسید. پس از مدتی به وطن خود بازگشت و به هدایت و ارشاد مردم پرداخت. در سال ۱۲۶۹ به عزم مکه حرکت کرد، اما در بغداد و قونیه متوقف شد و در آنجا به تحصیل و تدریس و ارشاد مردم پرداخت. مدتی هم مسند شیخ طریقت را عهدهدار شد و سرانجام در سال ۱۲۹۴ق در قسطنطنیه از دنیا رفت.