عبد اللّه بن سعد بن أبى سرح ، صحابى و از كاتبان وحى به شمار مىآيد . كه گاه در آن دخل و تصرف مىكرد . او مرتد شد و به مكه گريخت . پيامبر صلى اللّه عليه و آله دستور قتل او را داد ، در فتح مكه حضرت صلى اللّه عليه و آله عفو عمومى صادر كرد مگر چند نفر از جمله عبداللّه بن سعد بن ابى سرح ، از اين رو عثمان بن عفان برادر رضاعى عبداللّه از پيامبر صلى اللّه عليه و آله امان خواست . حضرت بعد از مدت زيادى موافقت كرد . او در زمان عثمان به عنوان كارگزار او در مصر برگزيده شد.[۱]
[۱]. تاريخ الطبرى : ج ۳ ص ۱۱۸۳ ، تاريخ اسلام ، دكتر ابراهيم آيتى : ص ۵۶۲.
