مشهور است که پیامبر بزرگ الهی حضرت عیسی بن مریم(ع) در روز ۲۵ دسامبر سال اول میلادی، ۶۲۲ سال قبل از هجرت پیامبر بزرگ اسلام(ص)، در فلسطین به دنیا آمد. در عین حال نمی توان تاریخ ولادت او را دقیق معلوم ساخت؛ چراکه برخی مورخان، تاریخ تولد ایشان را چهار یا شش سال جلوتر ثبت کرده اند.
تبيين نگاه قرآن، پيامبر اسلام و امامان اهل بيت(ع) به عيسى مسيح، مىتواند به تعامل مسيحيان و مسلمانان کمک کند. از اين رو در اين جا، اشارهوار، نگاه قرآن کريم به عيسى(ع) را گزارش مىکنيم :
عيسى(ع) بنده خدا و پيامبر او بود، که به سوى بنى اسرائيل فرستاده شد و يکى از پنج پيامبر اولو العزم (صاحب شريعت و کتاب) شمرده مىشود و کتابش انجيل است.
خداوند، عيسى(ع) را «مسيح» ناميد، که «کلمه خدا» و «روحى از او» است و امام و از گواهان بر اعمال است؛ به آمدن محمد، رسول خدا(ص)، بشارت داده است.
در دنيا و آخرت، آبرومند و از مقرّبان است؛ مصطفى و برگزيده و از صالحان است؛ هر جا بود، با برکت بود، و پاک و پاکيزه، و نشانهاى براى مردم و رحمتى از جانب خدا، و نسبت به مادرش نيکرفتار، و از هر گونه آفتى مصون و محفوظ بود و از کسانى بود که خداوند به آنها کتاب و حکمت آموخت.
اين ويژگىها، در واقع، مقامات و فضايل برجستهاى است که خداوند، عيسى(ع) را با آنها توصيف کرده و قدر و منزلت او را نشان داده است.
منبع: ر.ک:حکمت نامه عیسی بن مریم(ع)
