3 شعبان

۳شعبان
ولادت امام حسين(ع)، روز پاسدار
شرح مناسبت:

خانواده

در ميان مردان جهان، هيچ کس به پايه شرافت و کرامت خانوادگى امام حسين(ع) و برادرش امام حسن(ع) نمى رسد که جدّشان خاتم انبيا و پدرشان سَرور اوصيا و مادرشان فاطمه زهرا، سَرور زنان جهان، باشد. بدين سان، اين دو گوهر بى بديل آفرينش، از تلاقى دو اقيانوس علم و حکمت علوى و فاطمى پديد آمدند

سال تولّد

منابع حديثى و تاريخى، سال ولادت امام حسين(ع) را مختلف گزارش کرده اند: سال سوم، چهارم، ششم و هفتم هجرت. بر همين پايه، مدّت عمر ايشان نيز مورد اختلاف خواهد بود؛ ليکن بنا بر اکثر منابع و مشهورترين روايات، سال ولادت امام حسين(ع) سال چهارم هجرى است و عمر ايشان در وقت شهادت، پنجاه و هفت سال بوده است.

ماه تولّد

منابع حديثى و تاريخى، ماه ولادت امام حسين(ع) را مختلف گزارش کرده اند:

سوم ماه شعبان، پنجم ماه شعبان، آخر ماه ربيع اوّل، سيزدهم ماه رمضان، پنجم ماه جمادى اوّل و پانزدهم ماه جمادى ثانى.

علّامه مجلسى، سوم ماه شعبان را مشهورتر مى داند؛ ليکن تتبّع در منابع تاريخى و حديثى، نشان مى دهد که پنجم ماه شعبان، از شهرت بيشترى برخوردار است.

روز تولّد

منابع حديثى و تاريخى، روز ولادت امام حسين(ع) را مختلف گزارش کرده اند: سه شنبه و پنج شنبه. تعيين و يا ترجيح يکى از اين دو نقل، دشوار است؛ زيرا نمى توان شاهدى بر آن، اقامه کرد.

آیات و روایات متناسب :
ولادت امام حسين ‏عليه السلام
پيامبر صلي الله عليه وآله :
أحَبَّ اللَّهُ مَن اَحَبَّ حُسَيناً
هر كه حسين را دوست بدارد ، خداوند دوستدار او است
بحار الأنوار ، ج ۴۳ ، ص ۲۶۱ .
حذيفة بن يمان :
پيامبرصلي الله عليه وآله را ديدم كه دست حسين بن علي عليه السلام را گرفته بود و مي‏گفت : يا أيُّهَا النّاسُ هذا الحُسَينُ بنُ عَلِي فَاعِرفُوهُ فَوَ الَّذي نَفسِي بِيَدِهِ إِنَّهُ لَفي الجَنَّةِ و مُحِبِّهِ فِي الجَنَّةِ و مُحِبِّي مُحِبِّيهِ في الجَنَّةِ
اي مردم! اين حسين ، فرزند علي است . او را بشناسيد . سوگند به آن كه جانم در دست اوست ، او و دوستدارانش و دوستداران دوستدارانش در بهشت‏اند
الأمالي ، صدوق ، ص ۳۵۵ .
سلمان فارسي :
حسين بن علي‏ عليه السلام روي زانوي پيامبرصلي الله عليه وآله نشسته بود و پيامبر او را مي‏بوسيد و مي‏گفت: أنتَ الإمامُ ابنُ الإمامِ أبُو الأئمَةِ ، تِسعَةٌ مِن صُلبِكَ و تاسِعُهُم قائمُهُم
تو امام ، فرزند امام و پدر امامان هستي كه نُه تن از ايشان از نسل تو هستند و نهمين آنان قيام كننده آنها است
مناقب آل أبي طالب ، ج ۲ ، ص ۱۹۵ .
امام حسين ‏عليه السلام :
مَن عَبَدَ اللَّهَ حَقَّ عِبادَتِهِ آتاهُ اللَّهُ فَوقَ أمانِيِّهِ و كِفايَتِهِ
هر كه خدا را ، آن گونه كه سزاوار او است ، بندگي كند ، خداوند بيش از آرزوها و كفايتش به او عطا كند
بحار الأنوار ، ج ۷۱ ، ص ۱۸۳ .
امام حسين ‏عليه السلام :
لاتَقولُوا بِألسِنَتِكُم ما يَنقُصُ عَن قَدرِ كُم
چيزي را بر زبان نياوريد كه از ارزش شما بكاهد
جلاءالعيون ، ج ۲ ، ص ۲۰۵ .
امام حسين ‏عليه السلام :
إنَّ حَوائِجَ النّاسِ اِلَيكُم مِن نِعَمِ اللَّهِ عَلَيكُم فَلاتَمَلُّوا النِّعَمَ
نياز مردم به شما از نعمت هاي خدا بر شما است ؛ از اين نعمت افسرده و بيزار نباشيد
بحار الأنوار ، ج ۷۴ ، ص ۲۰۵ .
امام حسين‏ عليه السلام :
مَن سَرَّهُ أن يُنسَأَ في أَجَلِهِ و يُزادَ في رِزقِهِ فَليَصِلْ رَحِمَهُ
هر كه خوش دارد مرگش به تأخير افتد و روزي‏اش افزون شود . با خويشانش پيوند برقرار كند
بحار الأنوار ، ج ۷۴ ، ص ۹۱ .
امام حسين‏ عليه السلام :
مِن عَلاماتِ أسبابِ الجَهلِ المُماراةُ لِغَيرِ أهلِ الفِكرِ
از نشانه‏هاي ناداني ، جدل با بي‏فكران است
تحف العقول ، ص ۲۴۸ .
امام حسين ‏عليه السلام :
مَن طَلَبَ رِضَي النّاسِ بِسَخَطِ اللَّهِ وَكَلَهُ اللَّهُ إلَي النّاسِ
هركه با خشم خدا ، خواهان خشنودي مردم باشد ، خداوند او را به مردم وامي‏گذارد
الأمالي ، صدوق ، ص ۲۶۸ .
امام حسين‏ عليه السلام :
مَن أحجَمَ عَنِ الرَّأي و عَيِيَت بِهِ الحِيَلُ ، كانَ الرِّفقُ مِفتاحُهُ
هر كه از اظهار نظر درماند و راه چاره درمانده‏اش كند ، نرمي و مدارا كليد او باشد
ميزان الحكمه ، ح ۶۸۶۹ .
روز پاسدار
پيامبرصلي الله عليه وآله :
رِباطُ يَومٍ في سَبيلِ اللَّهِ خَيرٌ مِن قِيامِ شَهرٍ و صِيامِهِ
يك روز مرزباني در راه خدا از يك ماه شب زنده‏داري و روزه‏داري بهتر است
عوالي اللآلي ، ج ۱ ، ص ۸۷ .
پيامبرصلي الله عليه وآله :
عَينانِ لاتَمَسُّهُمَا النّارُ: عَينٌ بَكَت مِن خَشيَةِ اللَّهِ و عَينٌ باتَ تَحرُسُ في سَبيلِ اللَّهِ
دو چشمند كه آتش به آنها نمي‏رسد: چشمي كه از ترس خدا بگريد و چشمي كه شب‏ها در راه خدا نگهباني دهد
سنن الترمذي ، ج ۳ ، ص ۹۶ .
امام علي ‏عليه السلام :
خَيرُ النّاسِ رَجُلٌ حَبَسَ نَفسَهُ فِي سَبيلِ اللَّهِ يُجاهِدُ أعداءَهُ يَلتَمِسُ المَوتَ أوِ القَتلَ في مَصافِّهِ
بهترين مردم كسي است كه در راه خدا خويشتن داري مي‏كند و با دشمنان او به نبرد برمي‏خيزد ، و مرگ يا كشته شدن در ميدان نبرد را آرزو مي‏كند
مستدرك الوسائل ، ج ۱۱ ، ص ۱۷ .