۸۳۱.الامام مهدى عليه السلام :إنّي أمانٌ لأِهلِ الأرضِ كَما أنَّ النُّجُومَ أمانٌ لأِهلِ السَّماءِ ؛ ^۱

۸۳۱.امام مهدى عليه السلام :من مايه امان اهل زمينم ؛ چنان كه ستارگان مايه امان اهل آسمان اند .

۸۳۲.الامام مهدى عليه السلام :أنَا بَقِيَّةُ اللّهِ في أرضِهِ و خَليفَتُهُ و حُجَّتُهُ عَلَيكُم ؛ ^۲

۸۳۲.امام مهدى عليه السلام :من يادگار خدا در زمين و جانشين و حجّت او بر شما هستم .

2 . غيبت امام مهدى عليه السلام

۸۳۳.الامام باقر عليه السلام :إنَّ لِلقائِمِ غَيبَتَينِ يُقالُ لَهُ في إحداهُما هَلَكَ ولايُدرى في أيِّ وادٍ سَلَكَ ؛ ^۳

۸۳۳.امام باقر عليه السلام :قائم را دو غيبت است : در يكى از آنها (از بس طولانى است) درباره اش گفته مى شود: «او مُرد و معلوم نيست به كدام وادى رفته است !» .

۸۳۴.الامام صادق عليه السلام :لِلقائِمِ غَيبَتانِ : إحداهُما طَويلَةٌ و الاُخرى قَصيرَةٌ ؛ فَالاُ ولى يَعلَمُ بِمَكانِهِ فيها خاصَّةٌ مِن شيعَتِهِ والاُخرى لايَعلَمُ بِمَكانِهِ فِيها إلاّ خاصَّةُ مَواليهِ فِيدِينِهِ ؛ ^۴

۸۳۴.امام صادق عليه السلام :قائم را دو غيبت است : يكى طولانى و ديگرى كوتاه . در غيبت نخستين جايگاه آن حضرت را شيعيان خاص او مى دانند ، و در غيبت دوم از جايگاه او كسى جز خدمتكارانش ، كه بر دين اويند ، آگاه نيست .

۸۳۵.الامام مهدى عليه السلام :أمّا وَجهُ الاِنتفاعِ بِي في غَيبَتي فَكَالاِنتِفاعِ بِالشَّمسِ إذا غَيَّبَها عَنِ الأبصارِ السَّحابُ ؛ ^۵

۸۳۵.امام مهدى عليه السلام :چگونگى بهره مندى از وجود من در دوران غيبتم ، همچون بهره اى است كه از خورشيد مى برند ، آن گاه كه ابر آن را از ديدگان نهان مى كند .