۳۰صفر

امام على بن موسى الرضا(ع) در روز جمعه، آخر صفر سال ۲۰۳ هجرى بر اثر سم در توس به شهادت رسید. عمر شریف ایشان ، ۵۵ سال بود که در بیست سال آن ، امامت شیعه را عهده دار بود.
خلاصه ای از مشهورترین روایت در مورد چگونگی شهادت امام رضا(ع) از قول ابوصلت هروی چنین است:
امام رضا(ع) فرمود: «اى ابو صلت! فردا من بر این فاجر ، وارد مى شوم . پس اگر از آن جا سر برهنه خارج شدم ، با من سخن بگو و من پاسخت را خواهم داد؛ ولى اگر در بازگشت، سرم را پوشیده بودم ، با من سخن مگو» .
چون صبح شد ، لباس خود را بر تن کرد و در محراب عبادتش نشسته بود که غلام مأمون وارد شد و گفت: امیر ، شما را احضار کرده است. امام(ع) برخاست و حرکت کرد . من در پى او مى رفتم تا بر مأمون وارد شد.
در دست مامون خوشه انگورى بود. از حضرت خواست تا مقداری از آن بخورد.
امام(ع) فرمود: «چه بسا انگورى نیکو و از بهشت است» اما از آن نخورد. مامون گفت: باید تناول کنى. براى چه نمى خورى؟ شاید خیال بدى در باره من کرده اى؟ سپس خوشه انگور را برداشت و چند دانه از آن را خورد و بعد نزد امام آورد . امام(ع) از او گرفت و سه دانه از آن را به دهان گذارد و خوشه را بر زمین نهاد و برخاست. مأمون پرسید: به کجا می روى؟ فرمود: «بدان جا که تو مرا فرستادى». آن گاه عبا به سر کشیده ، خارج شد.
پس از آن بود که امام رضا(ع) به شهادت رسید.