دعا برای تعجیل فرج و رضایت به قضای الهی

ما بايد به تقدير الهى راضى باشيم؛ امّا مى توانيم به صلاحديد خداوند و يا حتّى سفارش و فرمان الهى، با انجام دادن اعمالى و يا پيگيرى دعاهايى، بخشى از تقدير الهى را به شكل دلخواه در آوريم. بخشى از اعمال و ادعيه شب قدر و نيز وجود دو اجل معلّق و حتمى براى انسان مى تواند در همين خصوص باشد. در شب قدر درخواست كنيم خدا عمرمان و توفيق عملمان را افزايش دهد و در طول زندگى، با دعا كردن، و يا صدقه دادن، از اجل زودرس و معلّق مى گريزيم. بر اين اساس و نيز آنچه در مقدّمه اوّل گذشت، ما مى توانيم با دعا و عمل مناسب خود، زمان وقوع فَرَج را - كه امرى بدا پذير و قابل نزديك و دورشدن است - جلو بيندازيم و اين، درون تقدير و برنامه الهى و جزئى از آن است. روايت منقول در مقدّمه اوّل و نيز توصيه امامان، اين سفيران حقيقى خدا در زمين، و القاى دعاهاى بسيار در اين باره، شاهد ماست.

در اين نگرش، دعا و درخواست ما، زمينه ها و عوامل تحقّق فَرَج را پيش مى اندازد و فَرَج در درون برنامه خود و نه بيرون از آن صورت مى گيرد. از اين رو، با عجله - كه اقدام به كار و يا درخواست آن پيش از فراهم آمدن زمينه و مؤلّفه هاى تحقّق خارجى آن است - ، تفاوت دارد. به سخن ديگر، دعاى ما زمينه وقوع فَرَج را در اوّلين وقت ممكن، و نه پيش از آن، فراهم مى آورد كه با عجله، متفاوت است.[۱]

گفتنى است دعاهاى متعدّد براى درخواست تعجيل در فرج، گونه اى يادآورىِ وظيفه ما براى تحقّق اين امر است. ما بايد با خودسازى و جامعه سازى، زمينه ظهور امام عصر(ع) را فراهم كنيم و آن بخش از علّت غيبت را كه به ما مربوط مى شود، از ميان ببريم و براى تحقّق ديگر عوامل نيز دست به دامان خداوند شويم و در دوره غيبت، همواره از ياد امام مُنجى، غافل نشويم تا از پاداش انتظار نيز بهره ببريم.