خَسْف در بيداء

خَسْف در لغت به معناى فرو بردن و فرو ريختن است . مشهورترين اشاره به خسف لشكر سفيانى مربوط به منطقه اى به نام بيدا در بين مكّه و مدينه يا منطقه اى نزديك به مدينه است .[۱]

روايات مرتبط با خسف در بيدا چند گروه هستند :

يك . رواياتى كه يكى از نشانه هاى ظهور امام مهدى(ع) را خسف در بيدا برشمرده و گاه آن را از علائم حتمى دانسته اند .[۲]

دو . گروهى كه به خسف در بيدا اشاره كرده و مبارزه اين گروه را با فردى مى دانند كه در خانه خدا پناه گرفته است .[۳]

سه . گزارش هايى كه ميان سفيانى و بيدا ارتباط برقرار كرده و مى گويند : لشكر سفيانى در بيدا ، فرو خواهد رفت .[۴]

با توجّه به علامت بودن سفيانى براى ظهور، روشن مى شود كه اشاره به خسف لشكر او در بيدا، پشتوانه مناسب و معتبرى در متون حديثى شيعه و سنّى دارد و بر اصل علامت بودن آن براى ظهور، صحّه مى گذارد.

گزارش هاى مفصّلى از خسف در بيدا در متون مرتبط با آن، در دانش نامه آمداند؛ ولى به سبب ضعف سند و تعارض متون، به جزئيات موجود در آنها نمى توان اعتماد كرد .