بیان از آیت الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی در مورد اهمیت افطاری دادن به روزه داران
عالم ربّانى مرحوم آية اللّه ميرزا جواد آقا ملكى تبريزى گفته است :
از مهمترين كارهاى اين ماه ، افطارى دادن به روزهداران است. پاداش آن را در خطبه پيامبر صلىاللهعليهوآله شنيدهاى. مهمتر ، آن است كه در اين كار ، نيّت خالص و مؤدّب شدن به ادب الهى باشد و اين كه انگيزه آن جز به دست آوردن رضاى خدا نباشد ، نه ابراز شرافت دنيا و نه شرافت آخرت ، نه تقليد و نه رسم و عادت.
بايد بكوشد تا عمل خود را از اين هدفها خالص سازد و آن را با برخى آزمونها بيازمايد و از فريبكارى هواى نفْس و شيطان ، خاطرجمع نباشد و هم در اصل افطارى دادن ، هم در تعيين كسانى كه به آنان افطارى مىدهد (مؤمنان) ، هم در نوع غذا و هم در كيفيّت برخورد با ميهمانش ، از خداوند مدد بجويد؛ چرا كه همه اينها با اهداف مختلف ، كيفيّتهاى متفاوت مىيابند. بيداردلان ، راههاى ورود شيطان را در اين موارد مىشناسند و از آنچه موافق دستور شيطان است ، پرهيز مىكنند و پيرو چيزى مىشوند كه موافق فرمان و رضايتِ مالك دين و دنيايشان است. در نتيجه به پذيرش الهى نايل مىشوند و از پاداشهاى او بيش از حدّ آرزوهايشان برخوردار مىگردند.
همچنين درباره قبول دعوت ديگرى براى افطار،در اخلاص نيّتش بكوشد؛ چون گاه كسى كه با اخلاص ، دعوت مؤمنى را مىپذيرد و در مجلس و افطار او حاضر مىشود ، بهرهاى مىبرد كه با عبادتِ دراز مدّت ، به آن نمىرسد. از اين رو ، همّت اولياى خدا بر خالصسازى كارها بوده است ، نه زياد بودن آنها. و اين ، عبرت گرفتن از كار آدم و ابليس است؛ چرا كه عبادت هزاران ساله آن خبيث ، رد شد و يك بار توبه خالصانه آدم ، پذيرفته گشت و مايه برگزيدگىاش شد. (المراقبات : ۱۳۹)