حدیث :
حَدَّثَنَا أَبِي رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ الْحِمْيَرِيُّ عَنْ هَارُونَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ مَسْعَدَةَ بْنِ صَدَقَةَ قَالَ:
سُئِلَ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ ع عَنِ الْحَدِيثِ الَّذِي جَاءَ عَنِ النَّبِيِّ ص أَنَّ أَفْضَلَ الْجِهَادِ كَلِمَةُ عَدْلٍ عِنْدَ إِمَامٍ جَائِرٍ مَا مَعْنَاهُ قَالَ هَذَا عَلَى أَنْ يَأْمُرَهُ بِقَدْرِ مَعْرِفَتِهِ وَ هُوَ مَعَ ذَلِكَ يَقْبَلُ مِنْهُ وَ إِلَّا فَلَا.
ترجمه :
مسعدة بن صدقه نقل مىكند كه از امام صادق (ع) از معناى اين حديث پيامبر پرسيده شد كه فرمود:
بهترين جهاد سخن گفتن از عدالت نزد حاكم ستمگر است، فرمود: اين بدان صورت است كه به اندازه شناخت خود، او را امر كند و در عين حال او سخنش را بپذيرد و گر نه لازم نيست.
الخصال، ج۱، ص۶