۴۶۶.عنه صلى الله عليه و آله :مَن أحْزَن مُؤمنا ثمّ أعطاهُ الدُّنيا لم يَكُنْ ذلكَ كَفّارتَه ، و لم يُؤْجَرْ عَلَيهِ . ^۱

۴۶۷.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :لا يَحِلُّ لِمُسلمٍ أن يُرَوِّعَ مُسلما . ^۲

۴۶۸.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :قالَ اللّهُ عزّ و جلّ : لِيأذَنْ بِحَربٍ منّي مَن آذى عَبديَ المؤمنَ . ^۳

(انظر) وسائل الشيعة : 8/587 و 588 باب 145 و 146.

79

كَفُّ الأذى

۴۶۹.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :كُفَّ أذاكَ عنِ النّاسِ ؛ فإنّهُ صَدَقةٌ تَصّدَّقُ بها عَلى نَفْسِكَ . ^۴

۴۷۰.كتاب من لا يحضره الفقيه :جِبرَئِيلُ عليه السلام لِرَسُولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله ـ حِينَ قالَ صلى الله عليه و آله لَهُ : يا جِبرَئِيُل عِظْني ـ : شَرَفُ المؤمنِ صَلاتهُ بِاللَّيلِ ، و عِزُّهُ كَفُّ الأَذى عَنِ الناسِ . ^۵

۴۷۱.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :المؤمنُ نفسُه مِنه في تَعَبٍ و النّاسُ مِنه في راحةٍ . ^۶

۴۶۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كه مؤمنى را اندوهناك سازد و سپس دنيا را به او بدهد، گناهش بخشوده نمى شود و در برابر آن پاداشى نمى بيند.

۴۶۷.امام على عليه السلام :بر هيچ مسلمانى روا نيست كه مسلمانى را به رعب و وحشت اندازد.

۴۶۸.امام صادق عليه السلام :خداوند عزّ و جلّ فرموده است هر كه بنده مؤمن مرا بيازارد، به من اعلان جنگ مى دهد.

79

نيازردن

۴۶۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :به مردم آزار نرسان، كه بى آزارى صدقه اى است كه براى خودت مى پردازى.

۴۷۰.كتاب من لا يحضره الفقيه :جبرئيل به پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ هنگامى كه از او اندرز خواست ـ گفت : شرافت مؤمن ، نماز شب اوست و عزّت او آزار نرساندن به مردم .

۴۷۱.امام على عليه السلام :نفْس مؤمن از او در رنج است، اما مردمان از وى آسوده اند.