۵۰۷.عنه صلى الله عليه و آله :اخرُجْ يا عليُّ فقُلْ عن اللّهِ لا عَن رسولِ اللّه صلى الله عليه و آله : لَعَن اللّهُ مَن يَقطَعُ السِّدْرَ . ^۱

۵۰۸.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :أيُّما رجُلٍ أتى خَرِبةً بائرةً فاستَخْرَجَها و كَـرى أنهارَهـا و عمَّرها فإنّ عليه فيها الصّدَقةَ ، و إن كانتْ أرضٌ لرجُلٍ قَبْلَهُ فغابَ عنها و تَرَكها فأخْرَبها ، ثمّ جاء بعدُ يَطْلُبها فإنّ الأرضَ للّهِ و لمَنْ عَمَّرها . ^۲

(انظر) الشجر : باب 1940.
وسائل الشيعة : 17/328 باب 3.

۵۰۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اى على! برو و از قول خدا، نه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، بگو: لعنت خدا بر كسى كه درخت سدر را قطع كند.

۵۰۸.امام صادق عليه السلام :هر كس سراغ زمين ويرانه و بايرى برود و از آن بهره بردارى كند و نهرهايش را جارى سازد و آبادش نمايد، بايد زكات آن را بپردازد. و اگر آن زمين پيشتر صاحب داشته، ولى آن را رها كرده و رفته و در نتيجه، تبديل به ويرانه شده است، سپس بيايد و آن زمين را مطالبه كند، زمين از آنِ خدا و كسى است كه آن را آباد كرده است.