۷۵۳.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :طُوبى لِمَنْ لَم تُلْهِهِ الأمانِيُّ الكاذِبَةُ . ^۱

۷۵۴.عنه عليه السلام :كَمْ مِنْ نِعمةٍ للّهِ على عبدِهِ في غَيْرِ أملِهِ ، و كَمْ مِنْ مُؤَمِّلٍ أملاً الخِيارُ في غَيرِهِ . ^۲

۷۵۵.عنه عليه السلامـ مِن دُعائهِ يومَ عَرَفةَ ـ: أعُوذُ بكَ مِن دُنيا تَمنعُ خَيْرَ الآخِرةِ ، و مِن حَياةٍ تَمنعُ خيرَ المَماتِ ، و مِن أملٍ يَمنعُ خيرَ العَملِ . ^۳

124

الأمَلُ وَ الأجَلُ

۷۵۶.رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :إنّ آدمَ قَبْلَ أن يُصيبَ الذَّنْبَ كانَ أجلُهُ بينَ عَيْنَيْهِ و أملُهُ خَلْفَهُ ، فلمّا أصابَ الذَّنْبَ جَعَلَ اللّهُ أملَهُ بينَ عَيْنَيْهِ و أجلَهُ خَلْفَهُ ، فلا يَزالُ يُؤَمِّلُ حتّى يَمُوتَ . ^۴

۷۵۷.تنبيه الخواطر :رُويَ أنّهُ [رسول اللّه ] صلى الله عليه و آله أخَذَ ثلاثةَ أعْوادٍ فَغَرَسَ عُودا بين يَدَيْهِ و الآخَرَ إلى جَنْبِهِ ، و أمّا الثّالثُ فأبْعَدَهُ و قالَ : هَل تَدْرُونَ ما هذا ؟ قالوا : اللّهُ و رسولُهُ أعْلَمُ . قالَ : هذا الإنسانُ ، و هذا الأجلُ ، و هذا الأملُ يَتَعاطاهُ ابنُ آدمَ و يَخْتَلِجُهُ الأجلُ دُونَ الأملِ . ^۵

۷۵۳.امام صادق عليه السلام :خوشا كسى كه آرزوهاى پوچ، او را سرگرم و غافل نكرده باشد.

۷۵۴.امام صادق عليه السلام :بسا نعمتى كه خداوند به بنده اش مى دهد بى آن كه آرزويش را كرده باشد و بسا كسى كه آرزوى چيزى داشته و خلاف آن نصيبش شده است.

۷۵۵.امام صادق عليه السلامـ در دعاى خويش در روز عرفه ـگفت : خدايا! به تو پناه مى برم از دنيايى كه مانع خير آخرت مى شود و از زندگانى اى كه مانع نيكو مردن مى گردد و از آرزويى كه مانع كار نيك شود.

124

آرزو و اجل

۷۵۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :آدم عليه السلام پيش از آن كه مرتكب گناه شود اجلش در برابر ديدگان او بود و آرزويش پشت سرش. اما چون گناه ورزيد خداوند آرزويش را جلو چشم او نهاد و اجلش را پشت سرش. اين است كه آدمى تا دم مرگ همچنان آرزو دارد.

۷۵۷.تنبيه الخواطر :روايت شده كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله سه قطعه چوب برداشت و يكى را در مقابل خود در زمين فرو برد و ديگرى را در كنار آن و سومى را دورتر قرار داد، آنگاه فرمود: آيا مى دانيد اينها چيست؟ گفتند: خدا و پيامبرش بهتر مى دانند. فرمود: اين انسان است، اين اجل و آن ديگرى آرزوست كه آدميزاده به دنبالش مى رود، اما اجل در مى رسد و او به آرزو نمى رسد.