۹۱۸.عنه عليه السلامـ في خُطبةِ هَمّامٍ، بَعْدَ ذِكْرِ صِفاتِ المؤمنِ ـ: فَهُوَ إمامٌ لِمَنْ بَعْدَهُ مِنْ أهلِ البِرِّ . ^۱

۹۱۹.الإمامُ الحسينُ عليه السلامـ في كتابهِ إلى أهلِ الكوفةِ ـ: فَلَعَمْري ، ما الإمامُ إلاّ الحاكمُ بالكِتابِ ، القائمُ بالقِسْطِ، الدّائنُ بِدِينِ الحَقِّ ، الحابِسُ نَفْسَهُ على ذاتِ اللّهِ . ^۲

۹۲۰.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :إنَّ الإمامةَ لا تَصْلُحُ إلاّ لِرَجُلٍ فيهِ ثَلاثُ خَصالٍ : وَرَعٌ يَحْجِزُهُ عَنِ المَحارمِ ، و حِلْمٌ يَمْلِكُ بهِ غَضَبَهُ، و حُسْنُ الخِلافةِ على مَن وُلِّيَ حتّى يَكونَ لَهُ كالوالِدِ الرَّحيمِ . ^۳

۹۲۱.عنه عليه السلامـ في تَبْيينِ عَلاَمةِ الإمامِ ـ: طَهارَةُ الوِلادَةِ و حُسْنُ المَنْشأ، و لا يَلْهو و لا يَلْعبُ . ^۴

۹۱۸.امام على عليه السلامـ در خطبه همّام پس از بيان صفات مؤمن ـفرمود : او پيشواى نيكوكارانِ پس از خويش است.

۹۱۹.امام حسين عليه السلامـ در نامه اش به كوفيان ـنوشت : به جان خودم سوگند، امام و پيشوا كسى نيست مگر آن كه بر اساس كتاب خدا حكومت كند، عدل و داد را بر پا دارد، پايبند دين حق باشد و خود را وقف در راه خدا كند.

۹۲۰.امام باقر عليه السلام :امامت شايسته نيست مگر براى كسى كه داراى سه خصلت باشد: پارسايى اى كه او را از كارهاى حرام باز دارد، بردبارى اى كه با آن خشم خود را مهار كند و خوشرفتارى با كسانى كه بر آنان حكومت مى كند، چندان كه برايشان همچون پدرى مهربان باشد.

۹۲۱.امام باقر عليه السلامـ در توضيح نشانه امام ـفرمود : حلال زادگى، پرورش نيكو، و نپرداختن به لهو و لعب.