۱۱۹۵.المستدرك على الصحيحين عَن يَعلَى العامِريِّ :إنَّهُ خَرَجَ مَعَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله إلى طَعامٍ دَعوا لَهُ قالَ فاستَقَبلَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله أمامَ القَومِ وَ حُسَينٌ مَع الغُلمانِ يَلعَبُ فَأرادَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله أن يَأخُذَهُ فَطَفِقَ الصَّبيُ يَفِرُّ هاهُنا مَرَّةً وَ هاهُنا مَرَّةً فَجَعَلَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله يُضاحِكُهُ حَتَّى أخَذَهُ قالَ فَوَضَعَ إحدى يَديهِ تَحتَ قَفاهُ وَ الاُخرى تَحتَ ذِقنِهِ فَوَضَعَ فاهُ عَلى فيهِ يُقَبِّلُهُ فَقالَ حُسَينٌ مِنّى وَ أنا مِن حُسَينٍ أحَبَّ اللّهُ مَن أحَبَّ حُسَينا حُسَينٌ سِبطٌ مِنَ الأسباطِ . ^۱

۱۱۹۶.سنن الترمذي :كانَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله حامِلَ الحُسَينِ ابنِ عَليٍّ عَلى عاتِقِهِ فَقالَ رَجُلٌ :
نِعمَ المَركَبُ رَكِبتَ يا غُلامُ، فَقالَ النَبيُّ صلى الله عليه و آله : وَ نِعمَ الراكبُ هُوَ . ^۲

۱۱۹۵.المستدرك على الصحيحينـ به نقل از يَعلى عامرى ـ: براى رفتن به ضيافتى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله را به آن دعوت كرده بودند ، با آن حضرت همراه شد[م] . رسول خدا صلى الله عليه و آله پيشاپيش مردم به راه افتاد و حسين با بچه ها مشغول بازى بود . رسول خدا صلى الله عليه و آله خواست او را بگيرد اما طفل ، اين طرف و آن طرف مى دويد . پيامبر صلى الله عليه و آله شروع به خنداندن و شوخى كردن با او كرد تا اين كه حسين را گرفت و يك دستش را پشت گردن و دست ديگرش را زير چانه او گذاشت و دهان بر دهانش گذاشت و او را بوسيد و فرمود : حسين از من است و من از حسينم . خداوند دوستدار حسين را دوست بدارد ! حسين يكى از اسباط (نوادگان دخترى) است .

۱۱۹۶.سنن الترمذى :رسول خدا صلى الله عليه و آله حسين بن على را سوار شانه خود كرده بود . مردى گفت : پسر جان ! چه نيكو مركبى سوار شده اى . و پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : و او چه نيكو راكبى است .