۱۲۰۴.المناقب لابن شهر آشوب :وُجِدَ عَلى ظَهرِ الحُسَينِ بنِ عَليٍّ يَومَ الطَّفِّ أثَرٌ ، فَسَألوا زَينَ العابِدينَ عَن ذلك فَقالَ : هذا مِمّا كانَ يَنقُلُ الجَرابَ عَلى ظَهرِهِ إلى مَنازِلَ الأرامِلِ وَ اليَتامى وَ المَساكينَ . ^۱

۱۲۰۵.اللهوف عَن راوي الحَديثِ :ثُمَّ إنَّ الحُسَينَ عليه السلام دَعا الناسَ إلى البَرازِ ، فَلَم يَزل يَقتُل كُلَّ مَن بَرَزَ إلَيهِ ، حَتّى قَتَل مَقتَلةً عَظيمَةً، وَ هُوَ في ذلك يَقولُ :

القَتلُ أولى مِن رُكوبِ العارِ
وَ العارُ أولى مِن دُخولِ النارِ
قال بَعضُ الرواةِ : وَ اللّهِ ما رَأيتُ مَكثورا قَطُّ قَد قُتِلَ وُلدُهُ وَ أهلُ بَيتِهِ وَ أصحابُهُ أربَطُ جَأشا مِنهُ ، وَ إنَّ الرجالَ كانَت لَتَشُدُّ عَلَيهِ فَيَشُدُّ عَلَيها بِسَيفِهِ فَتَنكَشِفُ عنه انكِشافَ المَغزىِّ إذا شَدَّ فيها الذِئبُ ، وَ لَقَد كانَ يَحمِلُ فيهم ، وَ قَد تَكَمَّلوا ثَلاثينَ ألفا ، فَينهَزِمونَ بَينَ يَديهِ كَأنَّهُم الجَرادُ المُنتَشِرُ ، ثُمَّ يَرجِعُ إلى مَركَزِهِ وَ هُوَ يَقولُ : «لا حَولَ وَ لا قُوَّةَ إلاّ بِاللّهِ العَليِّ العَظيمِ» . ^۲

۱۲۰۴.المناقب لابن شهر آشوب :در روز طفّ (كربلا) بر پشت مبارك حسين بن على اثر چيزى ديده شد. درباره آن از زين العابدين پرسيدند، فرمود : اثر كيسه هايى است كه بر پشت خود مى نهاد و به خانه هاى زنان بى سرپرست و يتيمان و مستمندان مى برد.

۱۲۰۵.اللهوفـ به نقل از راوى حديث ـ: آن گاه، حسين عليه السلام دشمن را به جنگ تن به تن طلبيد. هر كس را كه به مبارزه اش مى آمد مى كشت، چندان كه شمار عظيمى را از پاى درآورد، و در ضمن مبارزه مى فرمود:

كشته شدن سزاوارتر از پذيرش ننگ است
ننگ بهتر از رفتن به آتش دوزخ است
يكى از راويان مى گويد: به خدا قسم هرگز نديده ام شخص مغلوبى را كه فرزندان و اعضاى خانواده و يارانش همگى كشته شده باشند و مانند حسين چنين آرام و خونسرد باشد. لشكر دشمن حلقه را بر او تنگ مى كرد اما او با شمشير خود بر آنان حمله مى آورد و چنان از برابر او مى گريختند كه گله اى بز از برابر گرگى كه بر آن حمله كرده باشد. او بر سپاه سى هزار نفرى آنان يورش مى آورد و آنها را مانند مور و ملخ پراكنده مى ساخت، و آن گاه «لا حول و لا قوّة إلاّ باللّه العلىّ العظيم» گويان به قرارگاه خود باز مى گشت.