يعقوب بن يزيد از ابن ابي‌عمير و او از هشام بن سالم از محمد بن مسلم روايت کند که به امام صادق علیه السلام گفتم: ما رواياتي از احاديثمان را نزد عامه مردم مي‌يابيم. [آيا اين احاديث صحيح هستند؟]. محمد بن مسلم گويد که امام صادق علیه السلام به من فرمود: شايد نديده باشي که رسول خدا بخشيد و بخشيد، امام سپس به راست و چپ و مقابل و پشت سر اشاره کرد و ادامه داد که پناهگاه‌هاي علم و روشني امر و کلام آخرِ ميانِ مردمْ نزد ما اهل‌بيت است.^۱
شايسته ذکر است که تمام راويان زنجيره سند روايت فوق، از راويان ثقه و ممدوح هستند. ^۲ بر اين اساس، ترديدي در صحت سندي حديث وجود ندارد.
شايد بتوان گفت که تعبير امام علیه السلام از جمله «بلي، رسول خدا بخشيد و بخشيد و بخشيد»، کنايه از وجود روايات صحيح در ميان اهل‌سنّت است؛ چنان‌که پاسخ مثبت امام علیه السلام و کلام علامه مجلسي بر اين نکته دلالت دارند. علامه مجلسي در توضيح اين روايت مي‌نو‌يسد که مقصود امام از اين سخن، آن است که پيامبر صلی الله علیه و آله علوم خود را در همه جا گستراند و به همگان تعليم داد. پس چگونه ممکن است که نزد عامه مردم، يعني اهل تسنّن، سخنان آن حضرت موجود نباشد؟ ^۳
روايات ديگري از امام علی علیه السلام و صادقين علیهما السلام در جوامع حديثي مبني بر وجود روايات صحيح نبوي نزد اهل‌سنّت نقل شده است. ^۴ اين دسته روايات نشان از آن دارند که ائمه اطهار علیهم السلام وجودِ روايات صحيح از پيامبر صلی الله علیه و آله در ميان اهل تسنّن نبوده و مانعي در بهره‌گيري از آنها ندانسته و استناد به آنها را جايز برشمرده‌اند.
روايت ديگري که مي‌توان در جواز نقل حديث از اهل‌سنّت به آن استناد جست، روايتي منقول از امام صادق علیه السلام است. از آن حضرت نقل است که در صورت عدم دستيابي به حکم يک مسأله مي‌توان به روايات امام علی علیه السلام از طريق اهل‌سنّت مراجعه کرد:
از امام صادق علیه السلام روايت شده است که هرگاه حادثه‌اي براي شما اتفاق افتاد که حکم آن را از روايات ما نيافتيد، به آنچه عامه مردم [يعني اهل‌سنّت] از امام علی علیه السلام نقل مي‌کنند، مراجعه کرده و بر پايه آنها عمل کنيد.^۵