الأفهام إلي آيات الأحکام در تفسير آيه 6 سوره مبارکه مزمّل به نقل از امام علي بن الحسين( آورده است:
أنّه کان يصلّى بين المغرب والعشاء، ويقول: هذه ناشئة الليل .۱
نمونه ديگر، حديثي است که در تفسير من هدي القرآن آمده است:
ابن‌جرير طبري از امام علی علیه السلام نقل کند که :«هيچ قطره باراني از آسمان فرو نمي‌بارد، مگر به مقداري که در دستان فرشته مخصوص آن است، جز [در يک مورد و آن هم در] روز [عذاب قوم] نوح که خداوند به آب اجازه داد، بدون آگاهي صاحبان خزاين الهي، فرو ريزد.»۲
سيد عبدالأعلي موسوي سبزواري روايتي را از الدر المنثور از امام علی علیه السلام درباره انفاق نقل مي‌کند، که به همان لفظ در منابع شيعي ذکر نشده است:
و در الدر المنثور است که ابن‌جرير در تفسير آيه(يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنْفِقُوا مِن طَيِّبَاتِ مَا كَسَبْتُمْ(۳از على بن ابى‌طالب روايت کرده که فرمود: «يعنى از طلا و نقره». و در معناى عبارت(وَمِمَّا أَخْرَجْنَا لَكُم مِنَ الْأَرْضِ(۴فرمود: «يعنى از گندم و خرما و هر يچزى که زکات در آن واجب است».۵
نمونه ديگر، حديثي از امام محمد باقر علیه السلام درباره غزوه تبوک است که الدر المنثور آن را نقل کرده است. ۶ شايسته ذکر است که افزون بر بازيابي روايات ائمه علیهم السلام، مي‌توان با استفاده از روايات اهل‌سنّت به ريشه‌يابي احاديث ايشان در روايات پيامبر صلی الله علیه و آله و نيز امام علی علیه السلام پرداخت؛ به عنوان نمونه، علامه طباطبايي ذيل آيه 58 سوره مبارکه نساء حديثي را از امام محمد باقر علیه السلام در خصوص حقوق حاکم اسلامي و مردم نقل کرده و در ادامه مي‌نويسد که نظير آن را سيوطي در الدر المنثور از امام علی علیه السلام آورده است. ۷
1.. مسالك الأفهام الي آيات الاحكام، ج۱، ص۲۲۱؛ و نيز ر.ك: الدر المنثور، ج۶، ص۲۷۸؛ الکشاف عن حقائق التنزيل و عيون الأقاويل، ج۴، ص۱۷۶؛ بحار الأنوار، ج۸۴، ص۱۳۲، در پاورقي کتاب بحار الأنوار نشاني دو کتاب الکشاف و الدر المنثور نقل شده است.
2.. من هدي القرآن، ج۱۶، ص۲۷۶؛ و نيز ر.ك: جامع البيان، ج۲۹، ص۶۲، ح ۲۶۹۲۳؛ الدر المنثور، ج۶، ص۲۵۹.
3.. «اي کسانى که ايمان آورده ايد، از يچزهاي پاکيزه اي که به دست آورده ايد، انفاق کنيد» (سوره بقره، آيه ۲۶۷).
4.. سوره بقره، آيه ۲۶۷.
5.. مواهب الرحمن، ج۴، ص۳۹۹؛ و نيز ر.ك: كنز العمال، ج۲، ص۳۶۵، ح ۴۲۶۴؛ الدر المنثور، ج۱، ص۳۴۱؛ علامه طباطبايي نيز اين حديث را از الدر المنثور نقل مي‌کند ( الميزان، ج۲، ص۴۰۳).
6.. الميزان، ج۹، ص۳۶۴. براي موارد ديگر از اين گونه روايات ر.ك: همان، ج۱، ص۲۷۹؛ ج۲، ص۲۵۱، ۳۷۷، ۴۰۳؛ ج۳، ص۱۱۹، ۲۴۳، ۳۳۷ و ۳۳۸، ۳۵۶؛ ج۴، ص۲۳ و ۲۴، ۸۵، ۲۹۲ و ۲۹۳؛ ج۶، ص۵۷ و ۵۸؛ ج۷، ص۱۰۸، ۱۵۲؛ ج۸، ص۵۹، ۳۲۹؛ ج۹، ص۸۲، ۱۰۷، ۱۷۹، ۲۵۳ و ۲۵۴، ۲۹۴؛ ج۱۰، ص۱۹، ۱۳۰، ۱۹۵، ۳۷۷؛ ج۱۱، ص۶۷؛ ج۱۲، ص۳۷، ۶۶، ۹۲، ۱۴۸، ۱۷۷، ۱۸۶، ۱۹۶؛ ج۱۳، ص۹۹، ۱۲۲؛ ج۱۴، ص۳۰۸؛ ج۱۵، ص۵۱ و ۵۲، ۱۱۶، ۲۰۶، ۲۲۰، ۲۴۷؛ ج۱۶، ص۱۴، ۲۱۳، ۲۴۱، ۳۴۱، ۳۹۲؛ ج۱۸، ص۳۳۵، ۳۶۲، ۳۷۰، ۳۸۳؛ ج۱۹، ص۳۳، ۱۱۳، ۱۱۸، ۱۲۸ و ۱۲۹، ۳۴۱؛ ج۲۰، ص۱۱، ۱۹۴، ۲۵۵، ۳۶۹، ۳۷۲؛ من وحي القرآن، ج۴، ص۱۲؛ ج۶، ص۱۶۱؛ مواهب الرحمن، ج۳، ص۴۳۵؛ آيات الأحکام، ج۱، ص۲۳۳.
7.. الميزان، ج۴، ص۳۸۵.
