189
فصلنامه علمي - پژوهشي علوم حديث 49 و 50

اعتبار دعاهاي ابن طاووس از نگاه او

دکتر مهدي احمدي ۱

چکيده

اين مقاله در پي آن است که، از طريق نگاه ابن طاووس، نشان دهد دعاهايي که او ذکر کرده، چه اندازه قابل اعتماد و اطمينان است. از اين رو، از دو رويکرد در تبيين جايگاه دعاهاي ابن طاووس، با عنوان بررسي سند و متن حديث ـ که بر اساس معيارهاي پذيرفته شده در دانش نقد حديث انجام مي‌گيرد ـ و استفاده از قراين و مناظري ديگر، چون نگاه و نظر ابن طاووس بهره مي‌گيرد. روشن است که رويکرد دوم، امتياز نگاه دقيق، ريزبين، تفصيلي و همه جانبة رويکرد نخست را ندارد؛ با اين وجود مي‌تواند ميزان زيادي اعتماد بخش و اطمينان آفرين باشد. ابن طاووس دو گروه دعاها را ذکر کرده است؛ يک گروه ـ که اکثريت است ـ دعاهايي است که جنبة روايي دارد. اين گروه خود دو دستة را تشکيل مي‌دهد: دعاهايي است که با اسناد کامل نقل شده و وي بر درستي سند آنها تأکيد نموده است و دسته ديگر، دعاهايي است که سند ندارد يا سند آنها ضعيف است. استناد وي در اين روايات، روايات موسوم به تسامح در دلايل سنن است که از سند درست برخوردارند. گروه دوم دعاهايي است که انشاي ابن طاووس است. وي اين دعاها را، با استناد به روايت صحيح، انشا کرده و موارد آن را ـ که اندک نيز هست ـ مشخص نموده است. از اين رو، بر پاية جايگاه والاي رجالي، سند شناسي و وارستگي و شايستگي ابن طاووس، گواهي وي مي‌تواند اطمينان‌بخش باشد.

کليد واژه‌ها: ابن طاووس، دعا، اعتبار روايات.

درآمد

علي بن طاووس (589 ـ 664 ق)، در تاريخ اماميه، شخصيتي تأثيرگذار در بنياد دستگاه كلامي ـ دعايي شيعه و گسترش فرهنگ دعا شناخته مي‌شود. او عالم و محدثي پرتأليف بود. شماركتاب‌ها و رساله‌هاي وي در زمينه‌هاي مختلف، بيش از پنجاه عنوان است. رويكرد كلي ابن طاووس در اين تأليفات، حديثي است. از جمله زمينه‌هاي آثار او ـ که مهم‌ترين نيز هست ـ دعا، زيارت و فضايل اعمال است. دربارة آثار دعايي ابن طاووس، از جوانب مختلف، از ديرباز سخن‌ها گفته شده و كتاب‌ها و رساله‌هايي به رشته

1.استاديار دانشگاه شيراز.


فصلنامه علمي - پژوهشي علوم حديث 49 و 50
188

ـ لؤلؤ النضيد في شرح زيارة مولانا الشهيد، نصرالله شبستري، تبريز: نام ناشر نوشته نشده است؛ 1359ق، موجود در كتابخانه مرعشي نجفي.
ـ «کتاب‌شناسي زيارت عاشورا»، ناصر الدين انصاري قمي، علوم حديث، شماره 23.
ـ جريان‌شناسي غلو (بخش دوم)، نعمت‌الله صفري فروشاني، علوم حديث، سال اول، شماره 2، زمستان 1375ش.
ـ فصلنامه هفت آسمان، شماره 36.
ـ مجمع الرجال، عنايت‌الله قهپايي، تصحيح: ضياء الدين علامه اصفهاني، اصفهان، 1384ـ 1388ق.
ـ مصباح المتهجد، محمد بن حسن طوسي، بيروت: مؤسسه الاعلمي للمطبوعات؛ 1998م / 1418ق.
ـ معجم رجال الحديث، ابوالقاسم خويي،24 مجلد، قم: منشورات مدينة العلم، 1362ش.
ـ من لايحضره الفقيه، شيخ صدوق، تحقيق و تصحيح: حسن موسوي، بيروت: دار صعب و دار التعارف، 1401ق.

  • نام منبع :
    فصلنامه علمي - پژوهشي علوم حديث 49 و 50
    تاريخ انتشار :
    پاییز و زمستان 1387
    سردبیر :
    محمدی نیک (ری شهری)، محمد
    صاحب امتیاز :
    دانشکده علوم حديث
    مدیر اجرایی :
    محمد قنبری
    نشانی :
    قم، بلوار پانزده خرداد، شهرک جهاد، مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث، ص پ : 37185-3431
    تلفن :
    0251-7176131
    امور مشترکان :
    0251-7176413
    دورنگار :
    0251-7785050
    پست الکترونیک :
    ulumhadith@hadith.net
    امتیاز :
    علمی - پژوهشی، به استناد نامه شماره 6219/3 - 85/7/3 کمیسیون بررسی نشریات علمی کشور
    جانشین سردبیر :
    مهدی مهریزی
تعداد بازدید : 29281
صفحه از 423
پرینت  ارسال به