يک جنس باشد، بلکه اين خداوند است که مي‌داند در هر زماني پيامبران خود را با چه نوع آياتي به سوي مردم بفرستد. ۱ در روايات هم بر اين نکته تأکيد شده که چگونه قرآن برتر از معجزات پيامبران است؛ کتابي که اگر حقيقتِ آن بر کوه‌ها نازل شده بود، نابود مي‌شدند و نيز کتابي که براي دل‌ها شفاست و حتي اولياي خدا با خواندن برخي از آيات آن مي‌توانند مرده را نيز زنده کنند. ۲
در برخي از روايات، به بعضي از معجزات حضرت عيسي(عليه السلام) اشاره شده است و از بيشتر آنها همراه با يادآوري آنها، استفاده‌هاي اعتقادي، اخلاقي و اجتماعي نيز شده است. در روايات الکافي به معجزه زنده شدن مردگان و نيز راه رفتن روي آب اشاره شده است. داستان راه رفتن روي آب در انجيل متي آمده است، نشان مي‌دهد که نه تنها عيسي روي آب راه مي‌رفته است، بلکه پطرس ـ که يکي از حواريون او بوده ـ نيز چنين قدرتي داشته است. اين داستان نشان مي‌دهد که پطرس در ميانه راه دچار تزلزل اعتقادي مي‌شود و در همان دم، به زير آب فرو مي‌رود و آن‌گاه، عيسي او را از آب بيرون مي‌کشد و به او مي‌گويد:
اي کم ايمان، چرا شک کردي؟ ۳
روايات الکافي، ضمن اشاره به اين داستان، توضيح مي‌دهد که آن حواري عيسي در لحظه‌اي دچار عُجب شد و از همين رو بود که ديگر نتوانست روي آب راه برود. ۴ دربارة زنده شدن مردگان توسط حضرت عيسي در اناجيل، مواردي ذکر شده است که از جملة آنها زنده شدن فردي به نام العاذار، پس از گذشت چهار روز است. ۵ در روايت الکافي آمده است که حضرت عيسي دوستي داشت که از دنيا رفت و وقتي براي احوال‌پرسي او رفته بود، مادرش خبر داد که او مرده است. آن‌گاه، عيسي بر مزار دوستش حاضر شد و او را زنده کرد. تفاوت گزارش الکافي با آنچه در اين باره در انجيل يوحنا آمده، تنها در آن است که مطابق انجيلِ يوحنا، خواهرانِ ميت به عيسي خبر دادند که دوستش در گذشته است. ۶
الوهيت عيسي
انديشة تجسّد خدا در حضرت عيسي(عليه السلام) در انجيل يوحنّا مطرح شده است. در اين انجيل آمده است:
در ازل، پيش از آن که چيزي پديد آيد، «کلمه» وجود داشت و نزد خدا بود. او همواره زنده بوده، و خود او خداست. ۷
1.. در مورد اين که مراد از آيه در (مَا نَنَسَخْ مِنْ آيَةٍ أَوْ نُنْسِهَا نَأْتِ بِخَيْرٍ مِنْهَا أَوْ مِثْلِهَا(، معجزه است و اين که آيه در سياق پاسخ به يهود است، ر.ك: الميزان في تفسير القرآن، ج۱، ص۲۵۲-۲۵۳؛ معناي متن، ص۲۱۲-۲۱۳؛ پرتوي از قرآن، ج۱، ص۲۶۱-۲۶۳.
2.. ر.ک: الکافي، ج۱، ص۳۳۳.
3.. ر.ک: متي، ۱۴/۲۲-۳۲.
4.. ر.ک: الکافي، ج۲، ص۴۲۹.
5.. ر.ک: يوحنا، ۱۱/۱-۴۴.
6.. ر.ک: الکافي، ج۸، ص۲۵۹.
7.. يوحنا، ۱:۱ـ۲.
