۵۰۸۵.امام على عليه السلام :زمانى كه پرورده اى نبود ، او پروردگار بود ؛ و زمانى كه هيچ معبودى نبود ، او معبود بود ، و زمانى كه هيچ چيزى نبود كه بر آن علم پيدا شود ، او عالم بود .

۵۰۸۶.امام على عليه السلام :[ خداوند ،] اشيا را به زمان هاى خودشان موكول كرد . . . و پيش از آغاز آفرينش ، به آنها دانا بود .

۵۰۸۷.امام على عليه السلام :علمش قبل از بودن اشيا ، به آنها احاطه داشت ، و بودن آنها چيزى بر دانشش نيفزود . علم وى به آن اشيا پيش از به وجود آوردن آنها ، چون علمش به آنها پس از به وجود آوردنشان بود .

۵۰۸۸.امام على عليه السلام :علم او به آنچه در آسمان هاى بالاست ، چون علم او به آن چيزى است كه در زمين پايين است . او به همه چيز ، داناست . صداها او را متحيّر نمى سازند ، و گويش ها او را مشغول نمى كنند .

۵۰۸۹.امام على عليه السلام :منزّه است آن كه سياهىِ تيره و تار ، و شب آرام و پايدار ، در زمين هاى پست و ناهموار و در قلّه هاى تيره رنگِ به هم نزديك و زنجير وار ، بر وى پوشيده نيست ، و غرّشى كه رعد در كرانه آسمانْ پديد مى آورَد ، و برقى كه از ابر مى جهد و پراكنده مى شود ، و برگى كه با وزش بادهاى جهنده و سقوط ستارگان و ريزش باران از آسمان فرو مى افتد ، بر او پوشيده نيست .
اوست كه جاى افتادن هر قطره و جاى قرار گرفتن آن ، و جايى كه موران ، دانه برمى دارند و مسيرى كه آن را مى بَرند ، و مقدار غذايى كه پشه را كفايت مى كند ، و آنچه را كه مادينگان در شكم خود دارند ، همه را مى داند .