1. واژه‌شناسي
فيض در تعليقات خود بر احاديث الوافي، معناي مفردات دشوار را توضيح مي‌دهد؛ ليکن به صورت مختصر و بدون ارجاع و استناد لغوي. او اين روش را در تمامي تعليقات لغوي خويش در پيش گرفته است؛ مثلاً در توضيح معناي مفردات روايتي چنين مي‌نويسد:
السلم بالکسر، الصلح و المسالم و ربما يفتح و بالتحريك الاستسلام. تحلله اي جعله حلة علي نفسه. و في بعض النسخ بالجيم من الجلل بمعني العطاء و الستر و لعله الأصح... . ۱
2. بررسي سند
فيض در تعليقات خود، به ندرت، به بررسي اسناد پرداخته و گاه تنها نوع حديث را ذکر نموده است. به نظر مي‌رسد که او در الوافي، قصد بررسي اسناد را نداشته و گاه تنها به اشاره‌اي کوتاه و گذرا بسنده نموده است؛ براي مثال، توضيح او درباره حديث زير گوياي اين مطلب است:
عن أبي عبدالله( قال: من حفظ من أحاديثنا أربعين حديثاً بعثه الله يوم القيامة عالماً فقيهاً.۲
فيض مي‌نويسد:
هذا الحديث مشهور مستفيض بين الخاصة و العامة، بل قال بعضهم بتواتره و قد رواه أصحابنا بطرق کثيرة مع اختلاف اللفظ. ۳
3. شرح حديث با تمسک به معارف قرآني و بر اساس مباني فلسفي
فيض کاشاني در شرح و تبيين معناي حديث به معارف قرآني و بالأخص ديدگاه‌هاي تفسيري خود تمسک مي‌جويد. فيض اولين مرجع و مصدر پژوهشي خود را قرآن کريم مي‌داند و پس از آن به احاديث پيامبر و اهل بيت تمسک مي‌جويد. فيض بر خلاف بعضي اخباريان، معارف قرآني و تفسيري را در رأس همت خويش مي‌نهد. براي آشکار شدن اين مطلب، به شرح او ذيل يکي از روايات الکافي نظر مي‌افکنيم:
علي بن محمد، عمن ذکره، عن بن عيسي، عن محمد بن حمران، عن الفضل بن سکن، عن أبي عبدالله( قال: قال أميرالمؤمنين(: إعرفوا الله بالله و الرسول بالرسالةِ و أولي الأمرِ بالأمرِ بالمعروفِ و العدلِ و الإحسانِ؛۴
علي( فرمود: خداوند را به واسطه خداوند بشناسيد و پيامبر را به واسطه رسالت و پيامبري و اولي الامر را به واسطه امر به معروف و عدل و نيکي.
