۵۱۶۶.امام على عليه السلام :سپاسْ خدايى را كه اوّل است ، پيش از هر اوّلى ، و آخر است ، بعد از هر آخرى . كسى كه به جهت اوّل بودنْ شايسته است كه آغازى برايش نباشد ، و به جهت آخر بودنْ شايسته است كه پايانى در كارش نباشد .

۵۱۶۷.امام على عليه السلام :هموست كه اوّل بودنش را نهايتى ، و آخر بودنش را اندازه و پايانى نيست ؛ آن كه هيچ وقتى بر او پيشى نگرفته ، و هيچ زمانى از او جلوتر نبوده است .

۵۱۶۸.امام على عليه السلام :هموست كه همواره بوده و هميشه هست . پيش از آغاز روزگاران و پس از گذشت امور ، يگانه و ازلى بوده است ؛ آن كه نابود نمى شود و پايان نمى يابد .

۵۱۶۹.امام على عليه السلام :[ خداوند ،] هرگز زوال نمى پذيرد و هميشگى است . اوّلِ پيش از همه اشياست ، بى آن كه اوّلْ بودنى داشته باشد ، و آخرِ بعد از همه اشياست ، بى آن كه پايانى داشته باشد .

۵۱۷۰.امام صادق عليه السلام :يكى از روحانيان يهودى ، نزد امير مؤمنان آمد و گفت : اى امير مؤمنان! پروردگار تو از كِى بود؟
به او فرمود : « ... كِى نبود تا گفته شود : كِى بود؟ پروردگار من ، پيش از پيش ، بدون پيشى بود ، و بعد از بعد ، بدون بعدى هست . نه پايان دارد و نه نهايتى براى پايانش است . همه پايان ها نزد او پايان پذيرند ، و او پايان بخشِ هر پايانى است» .