۵۲۴۳.امام على عليه السلام :هموست كه آفريده ها را آفريد ، بدون نمونه اى كه از روى آن نمونه سازى كند ، و بدون داشتن اندازه اى كه از خالقِ معبودى پيش از او مانده باشد تا آن را دستور كار قرار دهد .

۵۲۴۴.امام على عليه السلام :آنچه را كه آفريد ، بدون نمونه پيشين ايجاد كرد .

۵۲۴۵.امام على عليه السلام :آفريدگان را از روى چاره جويى نيافريد .

۵۲۴۶.امام على عليه السلام :خداوند سبحان ، هيچ چيزى را بيهوده نيافريد تا بيهوده گرى كند .

۵۲۴۷.امام على عليه السلام :آفريدگان را بدون نمونه ، بدون رايزنى با كسى ، و بدون كمك گرفتن از كمكْ كارى آفريد . آفرينشِ آفريده ، به فرمان او تكميل شد . پس به پيروى اش اذعان كرد ، پذيرفت و رد نكرد ، و فرمانبر شد و سرِ ستيز بر نداشت .

۵۲۴۸.امام على عليه السلام :اگر مى خواست آن [ آسمان و زمين ]را در كم تر از بر هم زدن پلك چشمى بيافريند ، مى آفريد ؛ امّا او آرامش و مدارا[ ى خود ]را نمونه اى براى امينان خود قرار داد ، و پاسخى براى [ اقامه ]حجّت بر خلقش .

۵۲۴۹.امام على عليه السلامـ درباره سخن خداى متعال :«ما وقتى چيزى را اراده كنيم ، همين قدر كه به آن بگوييم : باش! ، بى درنگ ، موجود مى شود»ـ: اين ، همان قدرت كامل است كه دارنده آن ، نيازمند مباشرت با اشيا نيست ؛ بلكه آنها را طبق آنچه مى خواهد ، به وجود مى آورد .
در آفريدن چيزى ، به انديشه ورزى نيازمند نيست ؛ بلكه هر گاه اراده آفريدنِ چيزى كند ، آن چيز ، طبق آنچه او اراده كرده ، در كمال حكمت به وجود مى آيد و سامان آن ، با يك كلمه ، قوام پيدا مى كند و به قدرت قاهرش ، از آفريده هايش تمايز مى يابد .